Ostaje nam samo da se setimo jednog zaista velikog pisca, Džonatana Svifta.

Od Homera i njegovih opisa jedenja i pijenja junaka koji opsedaju Troju, preko Rablea, zatim dirljivog Bluma koji sebi i Moli peče bubrežnjak za doručak ili Korekcija Džonatana Frenzena u kojem se stranice i stranice posvećuju gastronomiji, jelo i delo nekako idu zajedno i, kao u životu, biva da bez dobre klope nema dobre književnosti.

Tehnologije koje bio se pri tom povezivale bile su već usvojene kao projekti DARPA: To je uključivalo projekat Džonatana Filipsa Humana identifikacija sa daljine, što je podrazumevalo korišćenje multimodalne biometričke tehnologije identifikacije.

Zlato ustaških žrtava bilo je decenijama predmet parnice protiv Vatikanske banke i Instituta za religijske poslove, koju je u ime američkih Jevreja i Srba pokrenula u SAD advokatska kancelarija Džonatana Livija.

Ovaj kulturni vraisenblance (termin Džonatana Kalera) obezbeđuje, međutim, tek onaj stepen čitljivosti u kojem čitalac biva spreman da potpiše ugovor o tome da je roman motivisan izvesnom realnošću istorijskog vremena i verovatnošću događaja.

Najprije, nemoguće je ne primjetiti savršenstvo svirke i čistoću zvuka Mercury Rev uživo-uživate na pravi način, kao da snimak neke perfektne snimke slušate, a istovremeno i gledate predragog (vidljivo oduševljenog feedbackom publike) Džonatana Donahjua, dok njegov mekani, kao pahuljica suptilni, čarobnjački glas slušate, i posmatrate vrlo uvježbane pokrete njegove, kao dio do detalja isplaniranog ALI MELODRAMATIČNO MUZIKALNO EMOTIVNOG šoua, sve sa super raspoloženim svim članovima ovog superbenda, i onim humanim, tako ljudskim porukama i sličicama na projekcijama iza svih pomenutih: putujuće, mada pojednostavljeno pozorište a la Bouvi sedamdesetih sa soundtrackom vašeg najfragilnijeg, najubavijeg, najsanjivijeg Sna..