Zaista, govoriti o kempu a ne analizirati ga kroz prizmu Studija roda/Gender Studies (poglavito uz seminalnu studiju Džudit Batler (Judit Butler) Tela koja nešto znače/Bodies That Matter, na koju se autorka poziva) gotovo je nemoguće.

Nakon tog perioda, početkom devedesetih počinju da pišu kvir teoretičarke i teoretičari poput Džudit Batler, te se proglašava smrt feminizma.

U sledećem tekstu, Granice identiteta, Ilić iznosi implikacije zaključaka Džudit Batler (Judith Butler) o tome da je svaki identitet društveni i kulturalni proizvod, odnosno konstrukcija, te da subjekt nastaje društvenim sankcionisanjem prihvatljivog od neprihvatljivog identiteta.

Najveću kreativnost autor pokazuje, čini se, u neočekivanom ukrštanju različitih glasova: recimo modernista i dekonstrukcionista oko pitanja značenja i tumačenja književnog teksta, Džudit Batler sa Meri Daglas i Isaijom Berlinom oko pitanja subjekta, tela i slobode, klasične naratologije sa postmodernističkom teorijom proze, književno kritičkog pristupa romanu Judite Šalgo sa psihoanalitičkom studijom slučaja...

Smeli i kreativan pristup novog tipa feminističkog mišljenja iznosi Džudit Batler u svojoj teoriji o performativnosti rodnosti i polnosti.

Na tragu francuske feministkinje Lis Irigaraj, Džudit Batler ponovno promišlja pojam materije kao konfiguracije koja je klasično povezana sa ženskošću.

To naravno ne znači da Džudit Batler poriče telesnost.« Mora biti moguće da se prihvati i potvrdi skup ' materijalnosti ' koje pripadaju telu, skup koji je naznačen područjima biologije, anatomije, fiziologije, hormonskog i hemijskog sastava, bolesti, životne dobi, telesne težine, metabolizma, života i smrti.

Krešendo analize Džudit Batler odvija se upravo u promišljanju ' zastrašujućih identifikacija ' koje bi se mogle podvesti pod pojam ' nastrano ', queer, a to nisu samo figure efeminiziranog homoseksualca i falusizirane lezbijke, kao glavne odstupnice od edipovskog scenarija, već i mnoge druge ukrštene, složene identifikacije.

Za Džudit Batler identifikacije nikada nisu proste, niti jednom zasvagda dovršene, već se uporno konstituišu, osporavaju, zadobijaju.

Kreator ovakvih žurki, Džudit Prajs smatra da je miris prirodniji i intuitivniji način pronalaženja osobe koja vam odgovara.