Ovo drevno hrišćansko sveto predanje o slavljenju Boga i slave Božje u Svetima, primili smo i mi Pravoslavni Srbi od Svetog Ćirila i Metodija i od Svetog Save.

I kako je moguće lažljivo tvrditi da je, navodno, ta Istinska Hristova Crkva, koja je neizmenjeno sačuvala apostolsko predanje i otačko pravoslavno učenje o veri I blagočešću takođe u nečemu odgovorna za to što su od nje otpali ljudi koji su, po svome ljudskom taštom rasuđivanju, iskrivili i razvratili to istinito hrišćansko učenje?

Prenoseći priču nečijeg amidžića dajdžinice o djevojci koja je, iako djevica, rodila slonče, Filipović zaključuje sljedećim komentarom: Očito je da se u napada i ismijava katoličko i hrišćansko učenje o Marijinom bezgrješnom začeću.

Da li je obzirom na to, Niče u pravu, kada korene nihilizma otkriva upravo u hrišćansko-moralnoj interpretaciji, tačnije, u " bitnom i temeljnom gnušanju i zasićenosti životom "?

Andrija je mekan da mekaniji ne može biti jer kakvi su pamfleti o Turcima bili po Evropi svuda kroz vekove, a on još ima više opravdanja za svoje takve stihove o osveti, jer njegov rod slavjanski hrišćansko-kršćanski nabijaju na kolac Turci samo par kilometara u unutrašnjosti

Ne treba se varati: zapadni hrišćansko-humanistički maksimalizam i jeste najradikalniji protestantizam, jer je temelj hrišćanstva preneo sa večnog Bogočoveka na prolaznog čoveka, i to proglasio za najglavniji dogmat, a to znači: za najglavniju istinu, za najglavniju vrednost, za najglavnije merilo.

U samoj stvari, protestantizam nije ništa drugo do generalno primenjeni hrišćansko-humanistički maksimalizam, čije je osnovno načelo sprovedeno u život od strane svakog čoveka posebno.

Može se reći: protestantizam je vulgarizovani hrišćansko-humanistički maksimalizam, ali lišen mistike, autoriteta i vlasti.

Praznik je posvećen trenutku kada se, kako kaže hrišćansko predanje, Hristos na gori Tavor pred apostolima preobrazio i zasijao kao sunčeva svetlost.

Za hrišćansko spasenje nije dovoljan samo jedan trenutak vere; ono zahteva svakodnevni proces pokajanja i kontinuirano poverenje u Hrista.

Snažno uporište organizacija ima u Hrišćansko demokratskoj stranci Italije, Hrišćansko demokratskoj uniji Nemačke i u nekim krugovima Francuske, bliskih predsedniku Žaku Širaku, čiju predsedničku kampanju je finansijski podpomogao francuski centar Opus Dei.

Zato su hrišćansko utemeljenje i vera ženi i štit i mač i putokaz kojim posvećuje sebe muškarcu, porodici, drugim ljudima i društvu.

Pa ne zvuči hrišćanski jer i nije hrišćansko ime već staro slovensko iz 13. veka

Šteta bi bila da propadne onaj jedinstveni ekumenski Božićni domjenak naših hrišćansko-kršćanskih nevjernika.

Primam i sve sveštene kanone koje sastaviše Blaženi Oci i predadoše ih Crkvi, na ukrašenje Svete Crkve Hristove i na dobar poredak naravi, to jest na bogougodno hrišćansko crkveno življenje, delanje i ponašanje, saglasno Apostolskim predanjima i smislu Jevanđelskog božanskog učenja.

To nema veze sa katoličkim krsnim imenom, gde ti dobijaš kao persona drugo hrišćansko ime

Prema prvom scenariju, poslanici vladajuće Hrišćansko-demokratske unije sugerišu kancelarki Angeli Merkel da Evropskom savetu predloži da 28. juna ne dodeli datum Srbiji i drugi, povoljniji, koji bi omogućio da datum bude određen za početak naredne godine.

Prema tumačenju sagovornika iz većinske vladajuće stranke, Hrišćansko-demokratske unije (CDU), kancelarka Angela Merkel je prošle sedmice, uoči sastanka poslaničke grupe CDU kojem ona nije prisustvovala, obrazložila poslanicima svoj stav.

Uzeo je opet svoje prvobitno hrišćansko ime i prihvatio se opet svoga pisarskog zanata, a uz to je vršio još jedan posao, za koji je sada postojalo novo ime: špici, posao policijskog dostavljača.

Današnje Anti-Hrišćansko doba ispire čovjekov um, jer to je ono što i sam Lukavi želi, da ispere nas um.

Uprkos tome, ne da se prevideti da je ova radikalna forma traženja Boga od 4. veka pa do 19. veka vršila ogroman uticaj na hrišćansko pravoslavlje.

Tako i Sveto Pismo i hrišćansko Predanje svedoče da reči Isusove u pomenutom slučaju nemaju bukvalno značenje.

U skladu sa hrišćansko-islamskom histerijom koja je nastupila u tranziciji, normalna je pojava romana koji će opisivati religioznu shizofreniju, upravo stoga što je kroz takav oblik pripovedanja u kojem nije uvek najjasnije šta je istina a šta ne, odnosno pouzdanost pripovedača je potpuno dovedena u pitanje, moguće sa bezbedne distance kritikovati, a da vas ne uzmu za ozbiljno, ili?

Hrišćansko bestrašće nije svlačenje bića, već oblačenje (širenje) u novi, sveti, večni život, tj. u Boga.

Slučaj je hteo da se iz tog ciklusa izloguje u trenutku kada je na snazi hrišćansko licemerno dušebrižje i da je završi ni manje ni više kao svetica.

On nam daje Svoj Krst, Crkvu, Tajne, Jevandjelje, hrišćansko moralno učenje, mogućnost neprekidnog duhovnog usavršavanja.

Iako navedena izjava-saslušanje nije nikakva optužnica, kako želi da je predstavi informativna služba ERP na svom sajtu, nego jedno sagledavanje čitave situacije i predloga za jedno hrišćansko razrešenje, očigledno je da će i ona da posluži za dalji pritisak nad izbeglim monaštvom i njihovo crkveno-sudsko gonjenje, jer pomenuta izjava ERP info-službe ni kao mogućnost ne pominje okončanje crkveno-sudskog postupka (što je jedna od mogućnosti navedenih u Pravilima za crkvene sudove SPC) što znači da je presuda već donesena.

Hrišćansko učenje o Svetoj Trojici nije tro-božnost ili tri-teizam koje hrišćanska crkva neposredno i odlučno zabranjuje, već ono predstavlja poseban aspekt monoteizma, veoma dubok, uzvišen i čist, kakav ne susrećemo ni u jednom drugom monoteističkom sistemu.

Stoga, ne plašimo se da budemo smatrani kao malo ludi od strane svijeta, nastavimo da vježbamo Hrišćansko praštanje i ljubav, koju svijet nikada ne može shvatiti, ali koju treba i čak za kojom žudi u svojim srcima.

I historik Eusebije Kajsarejski u svojoj znamenitoj i izuzetno značajnoj Historiji Crkve ' potvrđuje da su egipatski terapeuti, iz kojih je izašlo egipatsko hrišćansko monaštvo (grč.: ho monachós = ' samac ', ' osamljenik '), bili zapravo hrišćani, Hristovi poklonici; on kazuje da je Filon, u svome spisu ' O moliteljima ' pisao o terapeutima (kao vrsti esena) nakon što je u Egipat pristigao Jovan Marko, budući episkop Hristove Crkve u Aleksandriji: »Postoji kazivanje da se Filon/u vreme Klaudija, 41. - 54. g./sastao sa Petrom u Rimu, koji je propovedao tamošnjim žiteljima.