Taj poraz Srbi smatraju pobjedom jer je srbski vladar knez Lazar svoju zemaljsku vladavinu zamijenio vladavinom na Nebu, gdje ionako " sjedi Srbin Bog ".

Naime, odgovarajući na pitanje jednog od čitalaca časopisa Sveti knez Lazar, jeromonaha Simeona, da li je sa pravoslavne tačke gledišta održiva tvrdnja Njegove svetosti da smo svi mi deca Božija, vladika Artemije je vrlo jasno i izričito ustvrdio da nije. U novije vreme, rekao je vladika Artemije u svom odgovoru, kada god se govori o toj nemiloj i tragičnoj stvarnosti izazvanoj ratom na prostoru bivše Jugoslavije, mogu se često čuti, u ovoj ili onoj formi, slične izjave i od drugih naših arhijereja, koje teže nekoj uravnilovki, čak i pred Bogom, a očigledno sa veoma prizemnim ciljevima.

Svoje pismo upućeno uredništvu časopisa Sveti knez Lazar; Njegova svetost je započeo navođenjem da se već u Starom zavetu, na prvim stranicama knjige Postanja, vidi da se ljudi nazivaju sinovima Božijim (1 Moj. 6, 2).

Časopis Sveti knez Lazar God. 1 1993 br. 4 Strana 63 - 76

Zemaljsko je za malena, a Nebesko uvek i doveka, kao što reče naš sveti i pravedni knez Lazar Kosovski mučenik.Treba da živimo u ljubavi i slozi i da praštamo svima.

Andrić je u toj velikosrpskoj matrici junak iz kosovskog mita koji listom tamani neprijatelje golemim buzdohanom i uzdiže se do svetosavskog neba gdje ga čeka knez Lazar da nazdrave uz pehar rujnog vina.

A ima i osuda srpskog seljačkog socijal-šovinizma, iako one piscu ovih redova više zvuče kao pothranjivanje pseudomitske slike o srpskom ratniku kao otjelovljenju dobra i humanosti, i o ratovima koje Srbi vode kao pravednima, odbrambenima i oslobodilačkima: Prosti seljak je, pritegnuvši opanak i zgrabivši svoju brzometku, odlazio u rat da osveti Kosovo i oslobodi braću od tuđina, jer je knez Lazar postao za sva vremena nosilac zavjetne misli da birajući između ropstva i časne smrti, mora se opredeliti za smrt da bi se vaskrsnulo, pa umreti za ovozemaljske stvari i opredeliti se za carstvo nebesko znači ostati na braniku slobode (v.

Svuda su se vijorile stare srpske zastave, isticao grb, slavilo i oplakivalo Kosovo i nebeski knez Lazar, velicao sv. Sava i Karadjordjevici, itd. itd...

Dva veka nakon Nemanjine smrti, knez Lazar je demonstrirao drugačiji način ponašanja prema jačem i brojnijem neprijatelju.

Ako ne može, poslaće poslanike dok je onaj jošdaleko, i moliće primirje (Lk, 14,31 - 32). Ne slušajući savete ni samoga Gospoda, knez Lazar je za samo jedan dan do propasti doveo državu koju su njegovi prethodnici gradili dva i po veka.

Pa i pored toga, Gospod nikada nije pozvao pripadnike svoga naroda, kao knez Lazar Srbe; da krenu u boj protiv rimskih vojnika, da prime smrt od mača i da ne daju pleća neprijateljima svojim.

Odlaskom u Carstvo nebesko, knez Lazar je svojoj supruzi prepustio sramotu da najmlađu kćer Oliveru preda sultanu Bajazitu, da mu bude jedna od žena u haremu.

Vaš junačina, vaš Kraljević Marko, vaš knez Lazar, vaš Miloš Obilić.

Neposredno posle njega, pod grad je stigao knez Lazar i otpočela je opsada Užica.Tokom opsade korišćene su kako opsadne sprave (katapulti, baliste i kornjače), tako i vatreno oružje odnosno prvi topovi, a sam grad i Nikola su se predali krajem novembra iste godine.

Mudrim i dalekovidim državničkim potezima, knez Lazar se brzo izdigao iznad drugih velikaša i državotvornom politikom nametnuo se kao nasljednik Nemanjića.

Kao vladar koji je nastavljao tradicije Nemanjića, knez Lazar je bogato darivao Hilandar.

I u prijestolnici, gradu Kruševcu, knez Lazar je 1376. godine podigao zadužbinu, Lazaricu, crkvu posvećenu Svetom Stefanu Prvomučeniku.

Knez Lazar Hrebljanović učestvovao je u pobjedi protiv Osmanlija kod Pločnika 1386., a ubijen je u bici na Kosovu polju 1389. godine.

" " Nikolaj je bio začetnik i ekumenske ideje o ujedinjenju pravoslavnih i rimokatolika, o kojoj se, u to vreme, nije govorilo medu rimokatolicima ". (Sveti knez Lazar, 2 (26)/1999).

Dotle je na desnom turskom krilu Bajazit-celebija pobjedio i potisnuo Bosansku vojsku pod vojvodom Vlatkom Vukovicem koji se povukao sa bojišta a potom se Bajazit sa svom silom i rezervom u kojoj su najžešći borci bili srbi odani sultanu, bacio na Srpski centar koji je u neravnopravnoj borbi podlegao a Knez Lazar sa velikim brojem velikaša zarobljen.

Krajnje učtivo i diplomatski slatkorječivo Firentinci su hvalili uspjeh Kralja Tvrtka jer de fakto i de jure on je kao Srpski vladar čija se vojska borila u bici sa vojskom svog vazala Kneza Lazara, bio nominalni pobjednik jer Knez Lazar je bio njegov potčinjeni

Knez Lazar je potomak obitelji dvorjana sa srpskog kraljevskog dvora, a do časti je došao ženidbom s Milicom, kćerkom cara Dušana

Mrnjavčevići (turski vazal Marko, sin Vukašina) i Lazarevići (knez Lazar i sin Stefan), te Brankovići (Vuk Branković dao kćer Maru za ženu sultanu Muratu) su bili trio kojima su zapovjedali Turci, a poznato je i pravo prve noći koje su Turci uveli spram srpske ženske čeljadi nakon što su vojno porazili Srbe

Saznavši za pokret Turaka ka Kosovu, knez Lazar se uputio sa vojskom na Kosovo.

Knez Lazar je oko sebe okupio svu srpsku vlastelu.

Turski vazal, knez Lazar odluči organizirati vojsku protiv Turaka i pridruže mu se ALBANCI (Kastriotić Jure), HRVATI (vojskovođa Vlatko od kralja Tvrtka), Braničevci (vojskovođa Dragoš, despota Vuka Brankovića - Lazarov zet i po bratu šurjak vjernog turskog vazala " kraljevića " Marka Mrnjavčevića), te stanoviti broj Vlaha, Madžara i Poljaka

Dolaskom na vlast Kneza Lazara bili su konačno zadovoljeni mnogi, jer Knez Lazar je bio iz redova domaćeg plemstva (a ne sposobni dođos iz inozemstva), imao je i uspješnu karijeru kod oba Srpska cara.

Knez Lazar je obnovio državu i učvrstio je ali je u naslijedje dobio rat sa Turcima

Večer uoči bitke, knez Lazar je priredio večeru za svoju vlastelu i tom prilikom održao čuvenu zdravicu, na kojoj je izrazio sumnju u odanost Miloša Obilića, a on mu je na to obećao da će sutradan poginuti.

Poslije pobjede nad Nikolom Altomanovićem (1371.), u čemu mu je pomogao bosanski kralj Tvrtko, knez Lazar je proširio svoju neposrednu vlast na Rudnik i Zlatibor.