Muslimanski komunizam usmjeren je protiv sveg što dolazi sa demokratskog zapada u klasnoj borbi za jednakost nešto slično kao što je u eksperimentalnoj obradi uspjelo nametnuti se bivšoj jugoslaviji na nacionalnom nivou ili republičkoj podijeli. ovde se igra razvija na nivo muslimani kriščani prvenstveno usmjereno kao poveznicom sa zapodom krščanstvom, ali u povjesnom nasleđu tu je prisustvo pravoslavlja ili kopta pa sad vi vidite koje je ovo rezmere manipulacija poštenim i dobrim idejama kod ljudi sa kojim ili čijim namjerama? prikaži cijeli komentar

Brisanje određenih segmenata prošlosti i preoblikovanje kolektivnog sećanja najbolje se vidi u odnosu prema tzv. partizanskom nasleđu.

Nije srpsku kulturu krao i pripisivao je hrvatskom nasleđu.

S obzirom na to da se ti temelji nalaze i u kosmopolitskom nasleđu, ali prevashodno u onom vezanom za istočni prostor i drugačiju duhovnost, jasna je izvesna skepsa naših književnih poslenika, kojima se i ja pridružujem, kada je reč o odnosu Pavić - postmoderna.

Bombardovanje je nanelo nenadoknadivu štetu kulturnom nasleđu Beograda i Srbije, jer je pod bombama i u plamenu nestalo oko 500.000 svezaka, 1424 originalna ćirilična rukopisa i povelje iz perioda 12 - 17. stoleća, kartografska i grafička zbirka od oko 1500 primeraka, 4000 naslova časopisa i 1800 naslova novina, čitav niz nikada do kraja proučenih turskih dokumenata o Srbiji, inkunabule (knjige štampane, a ne rukopisane, pre 1501. godine) neprocenjive vrednosti, kompleti starih štampanih knjiga, kao i celokupna prepiska značajnih ličnosti iz kulture i istorije Srbije i ostalih jugoslovenskih teritorija.

Josipovićevi potezi, kada je o odnosu prema ratnom nasleđu reč, u Hrvatskoj su dočekani ćutanjem ili otvorenim kritikama.

Ništa se posebnoga neće dogoditi u našem i onako zaglibjelom društvu ako se konačno ne shvate politički i građanski kriterij.. A to su.. Zadaća političara je, diplomacija, privatizacija, monitarna politika, obrazovanje, kulturna suradnja.Sve su to područja na kojima moramo još više proraditi, želimo li ispuniti zahtjeve koje pred nas stavlja, unija europskih država.O svim tim zadaćama moraju brinuti političari, jer je njihov posao da provode reforme odozgo > da grade okvir jedne nove Hrvatske: pravne, stabilne, sigurne, kompetitivne.No taj okvir.. treba ispuniti, da bi Hrvatska doista postala takvom, a nje neće ispunjavati ti političari odozgo već ga se treba popunjavati odozdo Građani se trebaju mijenjati, prepoznati nove mogućnosti i shvatiti da se za njih trebaju sami izboriti.Samo dijelomično prostor ostavlja im demokracija i njezine institucije, jer de ona svodi, na povremene izbore i na javnost kao odnos političara., birača i medija, a rađani moraju biti aktivni svakodnevno.To mogu postići samo kroz civilno društvo, kroz udruge različitih vrsta, u kojima se okupljaju kako bi ostvarili neki partikularani interes, trenutni ili dugoročni.Nikakovih stvarnih promjena neće biti u našem društvu, još uvjek zaglibljelo u nasleđu totalitarnih režima, ako se ne pokrene građanska inicijativa, a građani se od pasivnih povremenih birača ne pretvore u aktivne kreatore politike svakodnevnice.Eto tobi bilo to slično je o tome pisao i naš Hrvatski povjesničar.. gospodin Neven Budak.. još u 2004 godini.I da ga je tko od onda do danas pratio i prestudirao njegovu poruku, danas bi već bili dobar korak dalje.

Ono što im je ranije smetalo kod Tesle, predstavnici srpske crkve nisu samo potisnuli, već su Teslin konfesionalno neodređeni misticizam, njegov odnos prema porodici, kao i činjenicu da je kremiran pretvorili u argumente za tvrdnju da Tesla pripada njihovom duhovnom nasleđu.

Isto to važi za srbo-Srbijance (aka Pravoslavce, u opštem govoru: Srbe) - dok ne shvatimo da nipočemu nismo veći Srbi od Čeha i Slovaka nećemo izgraditi pravilan odnos prema sopstvenom nasleđu, te i dok ne priznamo sebi da je Hrvatska varijanta srBskog jezika mnogo zdravija i ispravnija od srPskog kvazi-jezika nećemo doživeti preporod i samospoznaju.

Kroz lik Yerkovicha govori se o ratnim profiterima, a kroz posetu umetničke družine Drnišu o odnosu prema jugoslovenskom nasleđu, što su dve velike teme karakteristične za teritoriju čitave bivše SFRJ.

Sam kraj priče uspešno uvezuje korišćene motive i predstavlja omaž avangardnom nasleđu.

Roman uspješno komunicira sa snažnim i mračnim stranama šireg čitateljstva: željom da se vlada svijetom, da se bude u pravu, da se stekne moć... upravo u skladu sa onim srpskim kulturnim modelom koji objašnjava Filip David govoreći o nacionalizmu kao ideologiji gde dominiraju duh barbarogenija i ksenofobija, ' strah od zapada ', od modernizacije, zasnovani na kulturnim, istorijskim i političkim predrasudama, stereotipima, konzervativnoj misli, patrijarhalnom i plemenskom nasleđu.

Ovakav odnos lokalnih vlasti prema zavičajnom antifašističkom nasleđu dodatno je revoltirao predstavnike udruženja antifašista koji nakon uklanjanja ostataka spomen-parka zahtevaju obnovu memorijala na ranijoj lokaciji.

Jako mi je drago da sam uspela da vidim ovako lepe predele koje si podelila sa nama a o pričama i istorijskom nasleđu mogli bismo do sutra

Nije više problem ni što sami Beograđani ne znaju vrednost svojih zgrada, pa po istorijskom nasleđu ispisuju grafite poput skorašnje podrške popularnom fudbalskom narodnom heroju - - ' ' Pravda za Uroša. ' ' Dabome, na jednu stranu se poziva na linč homoseksualaca (koji inače, ne krše zakon, i kao ostatak Srbije plaća porez i poštuje iste zakone), dok se na drugoj strani podržava navijački huligan koji je, u stilu Miloša Obilića, prišao vlastima (jednom od policajaca) i nabio mu baklju niz grlo, te samim tim pokušao da ga ubije.

Knjigu prikladnog naslova čini, dakle, osam ogleda (uz jedan kraći, praktično post scriptum prethodnom), koji obrađuju teme iz tri dominantne oblasti autorovog interesovanja književne teorije, književne kritike i odnosa prema nasleđu devedesetih.

Svaka medalja koju su osvojili u pojedinačnoj konkurenciji neki Hrvati za vreme Jugoslavije pripada njima kao pojedincima a računaju se danas kao srpske tj srbijanske jer Srbija je pravni naslednik a da ne govorim o emotivnom nasleđu koje vi prezirete.

Ilića koji je prenebregnut u modernoj dečjoj struji pretežno u nasleđu nadrealizma.

I Caitanya Mahaprabhu (koji izgovara ove stihove) je imao duhovnog učitelja i uzeo inicijaciju od njega u verodostojnom nasleđu, i Krišna je imao duhovnog učitelja i bio iniciran.

I ti sam kada spominješ svoju pripadnost, spominješ pripadnost nasleđu i verodostojnu vezu sa njim.

Naravno da ima ljudi koji su van nasleđa i autentičnih linija a na daleko su višem nivou duhovnog razvoja nego masa onih koji su u nasleđu, al to su vrlo retki izuzetci, dok ima znatno više varalica, pa nije dobro druge ohrabrivati da idu kod nadrilekara kad već postoje oficijelni lekari, čak i ako se zna da među nadri-lekarima ima onih koji bi mogli nekog i bolje izlečiti nego to mogu lekari, a i među lekarima ima propalica i diletanata, odluka o tome je privatna stvar svakog pojedinca, ali se oficijelno ne mogu na to ohrabrivati mase

Ali upravo to odbijanje nudi gotovu formu straha od prelaženja u nešto što bi u najblažoj varijaciji imalo biti dogmatizam koji bi ipak, svoj koren imao u nekom nasleđu.

U eteričnom, anđeoskom, duhovnom telu, mikrokosmosu, sjedinjene su sve snage Makrokosmosa: tako je telo koje je po formi slika i prilika Boga Oca, po zračenju koje preuzima i isporučuje, po duhovnom Nasleđu, slika Beskonačnosti, Univerzuma.

Naravno, ona nije zanimljiva samo kao umetnik već i po porodičnom nasleđu.

Kao što Božija Sila zračeći preko naše duše određuje i daje odgovarajući oblik zametku (odgovarajuće njegovom duhovnom nasleđu i genetskom naslednom materijalu), tako i Božija Sila zračeći preko zvezda određuje naš život

Pa mogu ti reći da je ona takva zahvaljujući hrišćanskom nasleđu, što implicira da je više muslimanska od muslimanskih zemalja zahvaljujući hrišćanskom nasleđu.

Aroma pupoljaka je sveža skoro kao omekšivač rublja.Oseaj koji ostavlja je vrlo zanimljivo cerebralno iskustvo uprkos njegovom indica nasleđu

Ja govorim o tradicionalnom nasleđu kod Sinjana i kod dobrog dela Hrvata Hercegovine, Dalamcije, Slavonije o srpskim vladarima i junacima, a ti se zapitaj odakle im to

Niti sam igde zastupao da je pripadnost učeničkom nasleđu važnija od realizacije (da je jako važna i neophodna to stoji); bitno je i jedno i drugo, stvar je da se do konačne realizacije ne može doći mimo verodostojnog nasleđa iako se de nekakvih realizacija može doći i samostalno, kolektivnim naporom, eksperimentisanjem, emipirjom, Možeš pripadati nasleđu i da nemaš realizaciju pa šta vredi da takvoga našto pitaš što se prevashodno tiče realizacije?

Isto tako za takvu realizaciju je nužno daje neko u nasleđu, pa ti ne vredi pitatinekoga mimo nasleđa jer je tamo nije mogao steći, mogao je steći neke niže ali ne i takvu....