Voćka neće prepoznati da je vrijeme kada se treba početi pripremati za zimu te zaustaviti vegetativni rast i smanjivati proces fotosinteze, a proizvedena hranjiva transportirati i skladištiti u korijenu, nego će i dalje nastaviti veliku proizvodnju hranjiva nastalih fotosintezom koju će koristiti za daljnji rast.

CILJ: Upoznavanje biljnih i životinjskih vrsta, proces fotosinteze, razumjeti razliku između proizvođača, potrošača i razlagača, njihovu povezanost i međuovisnost.

Biomasa akumulira sunčevu energiju kroz proces fotosinteze, dok ostala tri prirodna elementa konstantno na sebe primaju stalni dotok sunčeve energije.

Na neki način recikliraju ugljik i daju nam kisik (proces fotosinteze).

Listovi - Pripada im najveća površina biljke služe kao spremišni organ ali i kao dio biljke koji služi primanju sunčeve svjetlosti i u kojeme se odvija najznačajniji proces za čovječanstvo - proces fotosinteze.

To su: uvrtanje lista i zatvaranje mikropora na njemu čime se usporava proces gubitka vode transpiracijom, ali i usporava proces fotosinteze kojim se stvara energija.

Proces fotosinteze zbiva se u mezofilu lista.

Oslanjajući se na prirodni proces fotosinteze, umjetnici na travnatim površinama postavljenim na galerijskim zidovima stvaraju žive fotografije.

Sunčeva svjetlost direktan je izvor energije za mnoge procese u biljci jagode, kao što je proces fotosinteze.

Kroz proces fotosinteze biljka upija sunčevu energiju (svjetlost) i pretvara ju u kemijsku energiju, pigment zvan klorofil, supstanciju posebno korisnu za naš organizam.

Za količinu ugljikovog dioksida u atmosferi veliku ulogu ima proces fotosinteze.

Čovjekov je utjecaj na živi svijet toliki da je nemoguće procijeniti kakve će posljedice na proces fotosinteze imati promjene u različitim ekosistemima.

U proces fotosinteze su uključene svjetlosne (primarne) reakcije koje se zbivaju u tilakoidnim membranama pri kojima se svjetlosna energija pretvara u kemijsku energiju i reakcije tame (sekundarne reakcije ili Calvinov ciklus) koje se zbivaju u stromi kloroplasta.

- trs koji ima nadzemne i podzemne organe svaka pojedina biljka loze - razlikujemo vegetativne i generativne organe - vegetativni organi korijen, stablo (s ograncima i krakovima), mladica, rozgva i lišće - generativni organi cvijet, cvat, grozd, vitica, ra - bobica i sjemenka uloga: 1) Učvršćuje biljku u tlo 2) Apsorbira vodu i mineralna hranjiva iz tla 3) Za proces fotosinteze apsobira određenu količinu ugljične kiseline iz tla 4) Sintetizira određene organske spojeve i anorganske (N i P) spojeve 5) Skladišti određene količine rezervnih tvari 6) Pri odumiranju obogaćuje tlo organskim tvarima i daje hranu mikroorganizmima - Postoje dvije vrste korijena s obzirom na postanak 1) Pravi, generativni ili embrionalni korijen nastaje iz embrija (sjemenke) u procesu klijanja u vinogradarstvu nema nikakve važnosti, jer se razmnožava vegetativno koristi se samo u selekcijske svrhe pri proizvodnji sjemenaka iz postupka križanja za dobivanje novih kultivara 2) Adventivni ili vegetativni korijen razmnožava se uporabom reznica, korjenjaka, grebenica i cjepova adventivno korijenje se razvija iz nodija ako smo razmnožavali reznicom, korijen se razvija po cijeloj dužini, a najveća masa korijena se razvije iz koljenaca jer je u njima sabrana hranjiva tvar - korijenov struk (vrat) dio reznice u tlu, odrvenjele mladice koju smo stavili u tlo ili vodu - ovisno o duljini korijenovog struka razlikujemo: 1) površinsko korijenje (brandusi) na dubini 5 10 cm ispod tla zovu se još i raskupljači à apsorbiraju vodu iz površine prilično su tanki i gusto raspoređeni nalaze se pri vrhu korjenovog struka osjetljivi su na sušu i niske temperature usporavaju razvoj glavnog korijenja, pa se zato odstranjuju ukoliko površinsko korijenje propadne, a donje nije razvijeno trs će patiti 2) postrano (srednje) korijenje na dubini 15 20 cm po sredini korijenovog struka deblje i duže od brandusa nema važnosti u proizvodnji vinove loze 3) glavno (podnožno) korijenje najvažniji dio korijenovog sustava razvija se iz donjeg dijela reznice, tj. iz njegovog najdonjeg nodija najduže je i najdeblje, te može prodirati do velikih dubina u tlo što ovisi o tipu tla, slojevitosti, rastresitosti, itd. - najveća masa korijena se razvije na dubini od 30 70 cm - na korijenu razlikujemo nekoliko zona: 1) zona diobe i korjenove kape obuhvaća meristemsko tkivo duga je nekoliko milimetara i najmlađi je dio korijena korjenova kapa (calyptra) štiti mlade stanice vršne zone od mehaničkih oštećenja pri rastu korijena kroz tlo, a ispod te kape je zona diobe stanica u tijeku vegetacije stanice se neprestano dijele 2) zona porasta i izduživanja 3) zona apsorpcije (korijenove dlačice) najvažnija zona duga je 1 2 cm na njoj su razvijene korjenove dlačice à ima ih puno, pa je ta zona površinski vrlo velika te dostatna za apsorpciju vode i hranjivih tvari vijek trajanja korijenovih dlačica je 10 20 dana, po 1 mm2 = 200 300 komada 4) provodna zona najduži dio korijena - kut geotropizma kut koji čini smjer pružanja podnožnog korijena s osi korijenova struka kut koji adventivno i vegetativno korjenje zatvara u odnosu na korjenov struk - u suhim i propusnim tlima je bolja podloga s manjim kutom geotropizma jer takav korijen prodire dublje pa je bolja opskrba trsa vodom i hranjivim tvarima redovitiji prirod.

Gotovo 12 sati na dan listovi iz atmosfere vežu ugljikov dioksid potreban za proces fotosinteze.

Svrstava se u poluparazitsko drveće zbog toga što se voli gnijezditi na domaćinu i pritom uzimati od njega vodu, iako je sama biljka sposobna obavljati proces fotosinteze i formirati vlastite organske tvari.

Nalaze se u biljkama i vezani su uz proces fotosinteze pa su tako prisutni u voću, povrću, sjemenkama, cvijeću, ali i u čaju, vinu, medu i propolisu.

Energija sunca je ' uhvaćena ' kroz proces fotosinteze u biljkama.

Esencijalni fenomen vezan za biljni pokrivač našeg planeta je proces fotosinteze, sposobnost biljaka da apsorbiraju solarnu energiju i sintetiziraju organske sastojke (" građevinski materijal ") za biljne i za životinjske organizme.

Za razliku od biljaka koje za proces fotosinteze iskorištavaju ugljični dioksid, gljive za održavanje na životu troše kisik iz zraka jednako kao i ljudi i životinje.

Naime, biljke kroz proces fotosinteze upijaju sunčevu energiju i tako životinje i ljudi također se njome posredno hrane.

Kao i kod svih goriva, sagorjevanjem biodizela nastaje ugljik-dioksid, međutim, pošto biljke koriste ugljik-dioksid iz atmosfere (proces fotosinteze) za svoj rast, ugljik-dioksid formiran sagorjevanjem ovog goriva uravnotežava se sa apsorbiranim ugljik-dioksidom tokom godišnjeg rasta biljaka koje se upotrebljavaju kao sirovine za dobivanje biljnih ulja.

Pored osnovne uloge, opskrbe biljaka vodom, zrakom i hranjivim tvarima, što omogućuje proces fotosinteze, tlo je zaslužno i za proizvodnju obnovljive energije (prvenstveno biodizela i etanola), a također ima i ekološko-regulacijsku ulogu te ulogu regulatora globalne klime.

Također i sustavi grijanja biomasom ulaze u ovo područje jer je biomasa prirodni energent koji nastaje lokalno i sama se obnavlja kroz proces fotosinteze.

Nepovoljno je duže hladno i vlažno razdoblje u tom periodu ili pak suša, gdje je zbog nedostatka vlage poremećen proces fotosinteze.

Klorofil je zeleni pigment u biljkama uz pomoć kojeg se odvija proces fotosinteze.

Posljedice su vrlo ozbiljne: uz povećan broj bolesti kože, sprečava se proces fotosinteze kod biljaka i fitoplanktona koji predstavljaju temelj morskog prehrambenog lanca, što u konačnici dovodi do velikih poremećaja ekosustava.

Budući da je poluparazitska biljka, imela crpi vodu i mineralne tvari iz krošnje domaćina, dok je sama biljka sposobna za proces fotosinteze sama asimilira ugljikohidrate.

Ova ćelija, za razliku od konvencionalnih, oponašajući prirodni proces fotosinteze, odvaja apsorpciju svjetlosti od transporta nosilaca naboja.

Kroz složeni proces fotosinteze energija Sunca se akumulira u biomasi koja se može koristiti u sustavima izgaranja biomase, bioplinskim postrojenjima ili sustavima proizvodnje biogoriva.