U saopštenju sa vanrednog zasedanja Svetog arhijerejskog sabora, održanog u decembru 1992. godine, oni su odbacili optužbe na račun Srba u BiH da drže u logorima 40.000 žena Muslimanki za svoje iživljavanje i silovanje. () U ime pravde Božje, na osnovu svedočenja naše sabraće arhijereja iz Bosne i Hercegovine i drugih pouzdanih svedočenja, izjavljujemo sa punom moralnom odgovornošću da takvih logora u Republici Srpskoj Bosne i Hercegovine, kao ni u Srpskim Krajinama, niti je bilo niti ima. Ali zato, što se tiče žrtava nasilja na srpskoj strani, posedujemo mnogobrojna proverena svedočenja o pojedinačnim i grupnim silovanjima i nasiljima nad ženama, čak i devojčicama.

Naime, odgovarajući na pitanje jednog od čitalaca časopisa Sveti knez Lazar, jeromonaha Simeona, da li je sa pravoslavne tačke gledišta održiva tvrdnja Njegove svetosti da smo svi mi deca Božija, vladika Artemije je vrlo jasno i izričito ustvrdio da nije. U novije vreme, rekao je vladika Artemije u svom odgovoru, kada god se govori o toj nemiloj i tragičnoj stvarnosti izazvanoj ratom na prostoru bivše Jugoslavije, mogu se često čuti, u ovoj ili onoj formi, slične izjave i od drugih naših arhijereja, koje teže nekoj uravnilovki, čak i pred Bogom, a očigledno sa veoma prizemnim ciljevima.

Kada je godine 1695. god. car ponovo potvrdio ranije date privilegije kao i listu arhijereja, Atanasija nema na spisku.

Episkop Artemije, i pored brojnih bratskih sugestija sabraće Arhijereja (posebno kroz više pisama i tokom više godina od Mitropolita Amfilohija i Episkopa Atanasija), nije hteo da spreči aktivnosti Protosinđela Simeona u pogledu stvaranja nemira među klirom i zabunom među narodom na Kosovu i Metohiji i šire, što je konstatovao i SASabor u maju 2006. g.

Episkop Artemije je priznao kao grešku to što se mešao u kanonski prostor drugih arhijereja što se vidi u Službenoj belešci sa sednice SASinoda održane od 13. februara 2010. g.

Pismo je objavljeno na anonimnom anti-crkvenom sajtu Borba za veru, kao i drugim sličnim, iz čega se jasno zaključuje veza Episkopa Artemija u medijskoj harangi protiv najviših crkvenih tela i pojedine braće Arhijereja.

Prema onome što je u crkvenom Ustavu tada pisalo, arhijereji su među sobom birali tri kandidata tajnim glasanjem, pa su svoj izbor predavali u nadležnost Izbornom saboru, u kome su pravo glasa osim arhijereja imali pored eparhijskih episkopa i vikarni, ali i dekan Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta u Beogradu, rektori srpskih pravoslavnih bogoslovija, predsednik Glavnog saveza eparhijskih svešteničkih udruženja, arhijerejski namesnici Beograda, Skoplja, Cetinja, Zagreba, Sarajeva, Peći i Sremskih Karlovaca, nastojatelji manastira Žiče, Studenice, Dečana, Pećke patrijaršije, Sv. Nauma, Mileševe, Sv. Vasilija Ostroškog, Krušedola i Krke, svi članovi Patrijaršijskog upravnog odbora i svi potpredsednici eparhijskih saveta, ukoliko već nisu članovi Patrijaršijskog upravnog odbora.

Kako su među ostalim bezbožnim mišljenjima jeretici i to tvrdili da su običan sveštenik i arhijerej jednaki među sobom, da se može biti i bez arhijereja, da nekoliko sveštenika mogu upravljati Crkvom, da sveštenika može rukopoložiti ne samo arhijerej, već i sveštenik, i da nekoliko sveštenika mogu rukopoložiti arhijereja, i što razglašavaju da istočna Crkva deli s njima ovu zabludu; to mi shodno mišljenju koje odavno vlada u istočnoj Crkvi, tvrdimo da je zvanje episkopa tako potrebno u Crkvi, da bez njega ne može ni Crkva Crkvom biti, već ni nazivati se.

Jer sveštenika rukopolaže episkop, a episkopa ne rukopolažu sveštenici, već po apostolskom pravilu dva ili tri arhijereja.

Osim toga sveštenika bira episkop, a arhijereja ne biraju sveštenici ili prezviteri, i ne svetovna (mirska) vlast, već sabor veće Crkve onoga kraja gde se nalazi grad za koji se određuje episkop koji se ima rukopolagati, ili makar sabor one oblasti gde treba episkop.

Sa patrijarhom su na proslavu otišla još dvojica arhijereja SPC vladika bački Irinej (Bulović) i vladika mileševski Filaret.

VAN JAVNOG ZNAČAJA - Obaveštavamo vas kaže se između ostalog u dopisu Svetog Arhijerejskog Sinoda SPC, potpisanog od strane službenika Kancelarije Svetog Arhijerejskog Sinoda, đakona Borislava Petrića da se vaš zahtev ne može uzeti u razmatranje, jer nije dostavljen preko nadležnog eparhijskog Arhijereja (vladike vranjskog Pahomija p. a.).

Eparhija Raško-prizrenska poziva verni narod da ne naseda na provokacije anticrkveno nastrojenih lica sledbenika Episkopa Artemija, i da u punoj vernosti Patrijarhu Srpskom i Saboru Arhijereja SPC ne učestvuju ni na koji način u pomenutim anticrkevnim delatnostima koje sprovodi umirovljeni Episkop Artemije, dodaje se u saopšenju.

Vanredna zasedanja, pak, mogu se sazvati na inicijativu Svetog sinoda (crkvene vlade), ili kada najmanje polovina arhijereja podnese pismeni zahtev i odredi temu o kojoj će se raspravljati.

Pavla, isključivo kao svedoka i pomiritelja braće, prilikom potpisivanja dokumenta, pri dogovoru narodnih predstavnika od 29. avgusta ove godine, zloupotrebljena i pogrešno protumačena, to Sveti arhijerejski sabor njegov potpis na taj Sporazum smatra nevažećim i za Crkvu obavezujućim, ograđujući se od njegovih posledica Drugo vanredno zasedanje održano je u decembru. Njegova ostavka (ili dobrovoljno povlačenje sa položaja i službe eparhijskog arhijereja, iz zdravstvenih razloga, kako je to sam vladika nazvao) prihvaćena je na vanrednom zasedanju Sabora u septembru 99. godine.

Slučaj episkopa Artemija tema je i jesenjeg Sabora arhijereja koji je u toku u Srpskoj patrijaršiji, zbog njegovog suprotstavljanja saborskim odlukama.

tada ga, na sasvim zakonit i kanonski način, sabor arhijereja izabra i postavi za patrijarha Carigradskog 858 godine.

Zbog neizvršavanja saborskih i sinodskih odluka od strane nadležnog arhijereja, Eparhija raško-prizrenska se suštinski pretvorila u ličnu i privatnu crkvu kao neograničenu svojinu episkopa, kaže se u optužnici SPC protiv vladike Artemija, koju Press objavljuje u nastavcima.

Podsetivši da je i ranije bilo povoda koji su ga navodili da, gonjen svojom savešću, izražava otvoreno neslaganje sa pojedinim patrijarhovim stavovima ili postupcima, vladika je istakao da je zbog toga ne retko bivao napadan i kritikovan naročito od pojedine braće arhijereja kao onaj koji ne poštuje svoga patrijarha. Bilo mi je dosta toga, kaže vladika Artemije. Stoga nisam očekivao da će mi se nametnuti još jedna takva prilika. () A eto, ta se potreba ipak nametnula.

Ovako su mnogi ostali zbunjeni, jer su, iako su smatrali da pored vesti o početku rada Sabora vide fotografiju srpskih arhijereja sa ovogodišnjeg zasedanja (1994. godina), na snimku prepoznali i blaženopočivšeg episkopa braničevskog Savu Andrića. Ovaj postupak gospodina Bajića može da posluži i kao metafora, tj. iz njega se dobro vidi kako su nam prezentovane brojne istine koje su tokom 80 - ih i 90 - ih godina dolazile od pojedinih ljudi iz Srpske pravoslavne crkve.

Susreti patrijarha Pavla i pojedinih arhijereja (posebno vladike Artemija) sa predstavnicima demokratskih i narodoljubivih snaga postajali su tih dana sve učestaliji.

On sam to nije nazivao ostavkom, nego dobrovoljnim povlačenjem sa položaja i službe eparhijskog arhijereja, iz zdravstvenih razloga.

Po objašnjenju Njegovog preosveštenstva, arhijerejsku službu nije napustio zato što je bio razočaran radom bilo kojeg od očeva i braće arhijereja, nego zato što je bio zdravstveno malaksao. lako je zbog problema sa vratnim pršljenom nosio ortopedsku kragnu (po kojoj je postao prepoznatljiv), objašnjenje vladike Atanasija je delovalo neuverljivo.

Evo šta je mitropolit o tome rekao: Kada je Milošević posetio Patrijaršiju (bili su još Karadžić i Babić, ta poseta se odvijala u strogoj diskreciji) jedan od arhijereja je žučno napao predsednika.

Da li se prepustiti vodstvu ljudi poput mitropolita Jovana i vladike Save šumadijskog, diplomatski nastrojenih arhijereja, ljubitelja blage reči, koji su spremni na razgovor, ili nastaviti hod za onakvima kao što su mitropolit Amfilohije, vladika Artemije i Atanasije Jevtić, čiji su stavovi tokom 90 - ih godina preovladavali u određivanju pravca srpskog crkvenog i nacionalnog broda i koji su dali svoj pažnje vredan doprinos njegovom tragičnom potonuću?

Ukoliko kandidat pripada nekoj drugoj verskoj zajednici, kako se kaže na sajtu ovog fakulteta, on opet mora imati saglasnost arhijereja SPC.

Tog dana odsluzen je poslednji parastos za pokoj duse Matrone, a zatim je pocela svecana liturgija koju je sluzio Njegova Svetost Patrijarh Moskovski i vascele Rusije Aleksije II, sa vise arhijereja i svestenika.

Sveti Nifont Kiparski za vreme služenja Liturgije video je kako je s neba sišao oganj koji je pokrio arhijereja koji je služio, i ispunio sav oltar.

U slučaju nesaglasja između eparhijskog arhijereja i drugih crkvenih tela, iz bilo kog razloga, sud u prvoj instanci, shodno čl. 70. tač. 35 b Ustava SPC pripada SASinodu, a prema 74. Apostolskom kanonu i Ustavu SPC SASaboru, koji bira episkope i koji im i sudi u poslednjoj instanci.

Posle privremenog razrešenja Episkopa Artemija pojavio se čak i novi alternativni sajt Eparhije Raško-Prizrenske sa slikom Episkopa Artemija vezanog lancima na čiju pojavu on nije odreagovao na način koji se od arhijereja očekuje u takvim prilikama.