Sigurna sam da među vladikama ima sposobnih koji poslove u Niškoj eparhiji mogu da završavaju, a da poslovi u Beogradu ne mogu više da čekaju.

Tako je konak manastira Prohor Pčinjski, koji je nakon decenijskog sudskog spora između Eparhije vranjske i bujanovačkog Vrela pripao Eparhiji, upravo sa obrazloženjem da se radi o verskom, a ne svetovnom objektu, gde se rade hotelijersko-restoraterski poslovi, nedavno izdat na 15 godina, za cifru od 8.000 evra mesečno, privatnom preduzeću koje se bavi istim poslovima; doduše, sa obavezom da se poštuje manastirski red.

Datum: 3.02.2012 S leva na desno, o. Slavko Pajović, o. Milivoj Mijatov, i njihovi naslednici, o. Dušan Đukić, o. Dragan Stokin Braćo i sestre pred nama se nalazi šokantno otkriće o duplim aršinima Vl.Irineja Bačkog i zataškanom kriminalu koji se odigrao i odigrava u njegovoj eparhiji.

Kronika kaže da je 1890. godine na tom mjestu srušena drvena i uzidana nova crkva iz cigle, i tako postala najveća u cijeloj eparhiji.

Rektor Grkokatoličkog sjemeništa u Zagrebu mr. Nikola Nino Kekić približio je crkveno stanje u Križevačkoj eparhiji, koju je u to doba vodio biskup Gabrijel Smičiklas.

U Eparhiji gornjokarlovačkoj zatekao je teške prilike i nesređeno stanje.

Napori Episkopa Nikanora značili su dobar početak u obnavljanju crkvenog života u Eparhiji gornjokarlovačkoj.

U gornjo-karlovačkoj eparhiji, u selu Jasenku, područje Gomirje, zapalili su manastirsku crkvu izgrađenu u srpsko-bizantskom stilu od klesanog kamena.

Godine 1771. ukinuto je kostajničko-zrinopoljsko vladičanstvo i od tada čitavo područje Gornje krajine pripada Eparhiji gornjokarlovačkoj.

Podsećamo i da je njihov konak (izdat na 15 godina za 8.000 evra mesečno) koji je nakon decenijskog sudskog spora između Eparhije i bujanovačkog Vrela, pripao Eparhiji upravo sa obrazloženjem da se radi o verskom, a ne svetovnom objektu.

Današnje hodočašće i prvi svećenički dan zagrebačke metropolije znak je i snaga svećeničkog zajedništva i međusobne povezanosti u njenim biskupijama rekao je u svojoj propovijedi kardinal Josip Bozanić okupljenim svećenicima iz mjesnih Crkava sa sjedištima u Zagrebu, Varaždinu, Sisku, Bjelovaru te Križevačkoj eparhiji.

Ova novčana pomoć manastiru Gračanica i Eparhiji Raško-prizrenskoj namijenjena je za otkup zemljišne čestice Padalište u neposrednoj blizini manastirskoga imanja.

Usvojili su sve, ne obazirući se na činjenicu da u nadležnosti grada nije plaćanje grejanja niti drugih troškova koje imaju objekti koji pripadaju verskim zajednicama, samim tim ni Eparhiji vranjskoj.

Iz fonda dobrovoljnih priloga isplaćena je gradnja objekata u drugoj eparhiji na Pločniku, kupovina vozila za manastir Banjska, zemljišta u Vrnjačkoj Banji.

Episkop Artemije u aktu navodi: Odlučili smo da vas oslobodimo svih obaveza i dužnosti u Eparhiji raško-prizrenskoj i da vas stavimo na raspolaganje Svetom arhijerejskom saboru i Sinodu, kojima ste tako verno odani, kako biste ih i dalje mogli slušati i njihove odluke izvršavati, ali van granica naše eparhije.

Po završetku liturgije nadbiskup Cyril izrazio je zahvalnost vladici Kekiću na iskazanom gostoprimstvu u njegovoj eparhiji, čija je povijest obilježena vijencem mučeništva.

Pomenuti centar je ugašen protokolom od 2. oktobra 2009, ali ne zbog izričite odluke Sabora nego, kako je navedeno u protokolu koji je sa Predragom Subotičkim potpisao episkop Artemije, zbog promenjene procedure izvora finansiranja za obnovu crkvenih objekata u eparhiji.

Iako je direktor te firme Subotički (trenutno u istražnom zatvoru) živeo u Beogradu, episkop Artemije ga je, mimo svih crkvenih pravila, postavio za člana eparhijskog UO i koordinatora svih građevinskih radova u eparhiji.

I Beogradskoj eparhiji vraćen je deo tražene imovine, pre svega stanovi u centru, lokali na Terazijama i u Balkanskoj ulici.

Episkop Artemije je najveću javnu sablazan izazvao 13. februara 2010. g. kada se nije usprotivio dolasku svojih monaha i laika na čelu sa Igumanom Nikolajem Crnorečkim i monahom Antonijem, inače već poznatom organizatoru demonstracija protiv Patrijarha Pavla 2003. g., da dođu i protestvuju ispred zgrade Patrijaršije SPC u Beogradu u vreme trajanja sednice SASinoda kojom je predsedavao Patrijarh Irine, a koja se ticala rešavanja problema u Eparhiji Raško-Prizrenskoj.

Za nagradu ima ogromnu parohiju i živi u centru Novog Sada i stara se o lečenju narkomana u Bačkoj eparhiji.

Tu mu je bio od velike pomoći, a i pratio ga je svuda po Eparhiji.

Godine 1750. Lika i Krbava odvojene su od kostajničko-zrinopoljske eparhije i pripojene Karlovačko-primorskoj eparhiji, a ukinuta sjeverinska eparhija pripojena je eparhiji kostajničko-zrinopoljskoj.

Dok je na KiM bilo na hiljade ljudi bez posla, Episkop Artemije je zapošljavao ljude iz drugih Eparhija i obezbeđivao im plate iako nisu živeli u Eparhiji Raško-Prizrenskoj (Predrag Subotički, Vladimir Vilovski, Vojislav Jovičić, Gordana Marković, Nikolaj Maljm itsl.).

Kumovska veza Sinod je u maju 2006. zbog uočavanja brojnih problema u Eparhiji raško-prizrenskoj oformio Komisiju kojoj je stavljeno u dužnost da ispita situaciju i pregleda materijalno-finansijsko poslovanje.

Komisija je 10. maja 2006. u Gračanici istraživala materijalno-finansijsko poslovanje u Eparhiji raško-prizrenskoj, a posebno privrednog društva Rade Neimar i Duhovnog i misionarskog centra Atos u Beogradu.

Ovakve su tvrdnje proizvoljno mišljenje pojedinca koji nije upoznat s onim što je radila SPC u Dalmatinskoj eparhiji.

U tuđoj Eparhiji neću bogoslužiti ili vršiti ikakvu sveštenu radnju bez saglasnosti Episkopa dotične Eparhije.

Križevački vladika za vrijeme Drugoga svjetskog rata dr. Janko Šimrak nesumnjivo je najmjerodavniji i najvjerodostojniji svjedok zbivanja u Eparhiji u razdoblju NDH-a.

Vjernici i crkveni prostori u Slavonskom Kobašu pripadaju Eparhiji Slavonskoj čije je sjedište u Pakracu.