Smatram da je Bosna i Hercegovina istorijska kategorija u kojoj žive i u kojoj su živjela tri naroda, koji imaju svoju prošlost, svoju tradiciju, svoju kulturu i to smatram bogatstvom.

Time će se okončati duga istorijska borba Božanskog dobra i satanskog zla kroz tela ljudska na poprištu ove pomračene zvezde Božije, i završiti sadašnji vremensko-prostorni poredak života i tvari.

Otud, za tih 10 dana, koji su prakticno izgubljeni, ne postoje nikakva istorijska dogadjanja.

Sva istorijska desavanja kroz celu " civilizaciju ", a istorija je samo istorija ratova, posledica su tog tvog uspeha.

postoji najmanje jedna istorijska epoha gdje su se izrazi dusha i duh izrichito razlichito koristili. koristili su se naravno i kao dijametralno suprotni izrazi - - > vidi naslov jednog svojevremeno jako utjecajnog djela ludwig klagesa: ' geist als widersacher der seele ' [ ' duh kao neprijatelj dushi ' ]. ovo nasto pandora aludira je od kartezija vazilo kao duh, nesto kao transcendentalno jastvo koje je numero uno. medjutim, taj subjekt nemoze bez svog brata blizanca objekta i zato duh znachi rascjep - koji je suprotnost dushi. dusha je jedinstvo subjekta i predmeta, ono kad se rastoche granice, zato je dusha cesto emocionaliziran pojam. jedan stari nostalgichni klavir moze za nekoga ' imati dushu ', i to za onoga ko je taj predmet ' o-dushevio ', napunio ga je svojom ' dushom ', svojim (o) sjecajnim stuff-om. dusha opcenito ima tendencu da ekspandira, razmazuje se po okolini kao ulje. sve sto dirnemo uzima nesto od nashe rezonance.

Heterogena knjiga Maše Kolanović je neopterećena posebnim književnim postupcima i ne poseduje pretenciozne odgovore na bilo kakva politička ili istorijska pitanja, ostrašćenost osude ili nostalgiju prema zemlji u kojoj autorka nije ni stigla da živi.

Srpska socijaldemokratija i ratni program Srbije 1912 - 1918, (1994), Srbija i demokratija 1903 - 1914. Istorijska studija o " zlatnom dobu srpske demokratije " (2003), Kaldrma i asfalt.

Knjiga sadrži sljedeća poglavlja: Prvi dio: Istorijska sustecišta incesta; I.

Velika kulturno-istorijska središta, Vizantija, srednjovekovna Srbija, Atos, Dubrovnik, izabrana baš posredstvom oficijelne istorije, oživljena su zbivanjima u kojim učestvuju " mali " ljudi.

Stjepan Filipović će ostati heroj potlačenih, simbol borbe protiv fašizma, ali i istorijska inspiracija za buduće borbe protiv onih koji su ubijali, pljačkali i eksploatisali stanovništvo na prostoru bivše jugoslovenske države tokom protekle dve decenije.

Istorijska fotografija partizana koji je prekoračio granicu smrti

Dalje, on može, poput čitaoca Hazarskog rečnika ili Predela slikanog čajem, iščitavajući knjigu na preskok i krećući se kroz nju napred-nazad, da segmentirano i fragmentarno prati izvesne tematske ili problemske nizove razasute na stranicama knjige: biografske momente, poetička razmatranja, književno istorijska podsećanja, kulturološku, antropološku ili ekološku problematiku, istorijske paralele, estetička razmišljanja - svo ono obilje koje Pavićevi odgovori nude.

Rekao sam i tebi onome drugom, čitaj istorijska fakta i povelje kako glase, i videćeš da tamo nema termin Srbija

To je nešto što kao stvarnost pripada metaistoriji, ali kao najdublja čežnja i istorijska potreba ljudska.

Postoje u Hazarskom rečniku istorijske ličnosti i događaji, korišćeni su istorijski podaci, preovlađuje istorijska svest, ali koja po ovaku cenu želi da se predstavi i, shvati kao aistorijska, da se obezvredi i ukine.

U školskim programima nekih republika i pokrajina istorijska prošlost srpskog naroda je ne samo grubo ideološki redukovana, nego i izložena šovinističkim tumačenjima.

U modi je posebno takozvani postmoderni modernizam, istorijska metafikcija u kojoj se pojavljuju istorijske ličnosti, kao što su Aleksandar Veliki, Ćirilo i Metodije, Kraljević Marko...

Jer kapitalizam je instrument, izmislio ga je čovek, veštačka tvorevina, kao matematika, stim što je matematika istrument logike i prirode ili prirodnih fenomena, a kapitalizam je instrument društvenih fenomena.Društvenim fenomeni ne prožimaju i njima se ne bave samo naučnici koji pokušavaju da budu objektivni već celokupna ljudska populacija.Ne mogu se svi društveni odnosi regulisati jednim jedinim instrumentom, pa to je nelogično, to je gore nego što neki misle za komunizam, to je pravo obesmišljavanje individualnosti a ne komunizam koji je pistovećen sa nekakvim jednoumljem.Što je najgore taj instrument je prepušten takoreći sam sebi niko ili skoro niko ne upravlja njime, ona čuvena nevidljiva ruka adama smita.A upravo ta nevidljiva ruka odnosno pricip kapitalizma da samo uvećava sam sebe je to što dereguliše sve društvene odnose, Jer ruši sve društvene principe pred svojim rastom.Čak i danas u ovom globalnom selu da se tako izrazim ne postoji istorijska legitimnost za slocijalnu revoluciju, ali se polako stvara.Postoje samo dve mogućnosti ili će nstati totalno uništenje društvenih odnosa, iz kojeg će se društvo ponovo izdići, jer će tada postojati istorijsak legitimnost za socijalnu revoluciju, revolucija nemora nužno da znači borbu protiv nečega, već samo korenitu promenu odnosa u društvu, ili će doći do revolucije razvićem kolektivne svesti do te mere da će prosto kapitalizam biti odbačen kao nepotreban, što nije baš verovatno al ko zna.U suštini predstoje nam burni dani u savani. prikaži cijeli komentar

Po Marksu, nije svaka egzistencijalna kriza kapitalizma istorijska pretpostavka za socijalističku revoluciju, već samo ona koja se zasniva na tome da su proizvodni (svojinski) odnosi postali kočnica za razvoj proizvodnih snaga i da su se protivurečnosti kapitalizma razvile do kraja.

Lokalni zajebanti su istorijska kategorija i zasluzuju mnogo ozbiljniju analizu od neke koju bih ja mogao da dam, pa cu pokusati da ih samo ukratko objasnim.

Nemojmo zaboraviti nastanak Kurdistana, koji je ubrzao Assad a čije napredovanje pokušavaju zaustaviti teroristi UKUSA IZRAHELL TURSKA Mislim da će se Kurdi odreći svoje zapadne marionete, t. j. njihovog vođe koji je u zatvoru i koji je očito nastupio za zapadne teroriste i nastaviti sa osamosvojenjem i sa time nastankom njihove države, jer ovo jim je istorijska šansa, koju mislim da neće ispustiti iz ruku Sad ili nikad Al stanimo pa vidimo: -))) Da ne ubrzam događaje previše: -))) Lijep dan i puno ljubavi svima prikaži cijeli komentar

Ovo što rekoh nije nikakav revolt, emocija, želja ilio mržnje već istorijska istina; čudi me da jedan general ne pozna osnovne stvari; a da da ih je poznavao nebi odležao 5 godina

Slično je i sa antifašističkom borbom iz Drugog svetskog rata, za koju treba reći da je bila istorijska u svetskim okvirima, jer je prethodna Jugoslavija bila verovatno jedina evropska zemlja sem ostrvske Britanije koja ni jednog momenta u četiri ratne godine nije bila 100 odsto pod nacističkom čizmom.

Da li je to istorijska pretenzija na tuđu teritoriju?

Ove vrijednosti su karakteristične za neka druga istorijska razdoblja i danas su izbačene iz savremene diplomatije - pogotovo zapadne koja je dala milione lažnih obećanja svakome, igrala dvolične, mutne, izdajničke igre, iskoristila mnoge ljude i narode itd itd. prikaži cijeli komentar

Činjenica je da su Srbi kroz sva istorijska razdoblja koja popis prikazuje činili većinu u Grahovu i da ih nazivate agresorima.

Naravno, istorijska je istina da je 30. svibnja 1990. g., HDZ s Tuđmanom pobijedio na prvim slobodnim izborima i da su tada Srbi, izazvani zločinima Merčepovih jedinica, pokrenuli odmah balvan revoluciju što je izazvalo do tada slabo izraženu etničku mržnju.

Uvijek postoji priča Bilo jednom jedno kraljevstvo Kad sam imao samo pet ili šest godina Na televiziji je prikazivana Istorijska igrana serija Seljačka buna Matiji Gupcu su užarenim gvožđem talili oči Krunisali glavu A ja sam se budio iz noći u noć Uplakan prestravljen Ispunjen strahom kojem nisam znao izvorište Doveli su staru ženu Strahu da mi salije U gorućem žaru topila je komadić olovne cijevi Palila mirisne trave da mi se um razbistri Nakon dvadeset dugih godina Budim se noću uplakan prestravljen Ispunjen strahom Kojem nikad neću naći izvorište.

U uvodu (27 - 51) pod naslovom Istorijska upućenost Balkana na Evropu: primer školovanja srpskih i jugoslovenskih intelektualaca (1839 - 1939), autor prikazuje tradiciju odlaženja inteligencije iz Srbije i drugih balkanskih država (Bugarska, Rumunjska, Grčka) na studije u europske zemlje (Francuska, Njemačka i Austro-Ugarska) i njihovo značenje u modernizaciji postosmanskog Balkana u 19. i na početku 20. st.

Prebogata istorijska prošlost i materijalni dokazi živo svedoči da su u različitim društvenim uslovima stvarana kulturna dobra a kulturno umetnički amaterizam je najčešći oblik stvaralaštva.