Do te simbolične praznine, prema rečima Mihajlova, došlo je padom komunističkog internacionalizma, što je upravo na Balkanu imalo tragične posledice. [ 9 ] Trebalo bi uzeti za ozbiljno kada upravo jedan zakleti antikomunista, koji sebi može pripisati uništavanje univerzalističke perspektive onoga što sam naziva pseudoidentitetom globalnog komunističkog pokreta kao vlastitu demokratsku zaslugu, upravo u manjku te univerzalističke perspektive što ga danas glasno oplakuje, traži glavni uzrok jugoslovenske i srpske tragedije.

Ukoliko se politika Slobodana Miloševića može svesti na svoj najvažniji motiv, onda je to nesumnjivo sprovođenje srpskog zahteva za suverenitetom, prvobitno u okviru Srbije kao jugoslovenske republike koja je nakon titoističkog Ustava iz 1974. izgubila punu suverenost nad vlastitom teritorijom, odnosno morala da je deli sa tada autonomnim pokrajinama Kosovom i Vojvodinom u okviru jugoslovenske federacije, a kasnije, za vreme raspada višenacionalne države koji je počeo 1991, svuda gde žive Srbi ili, kako se govorilo u nacionalističkoj retorici, tamo gde su srpski grobovi.

Od početka do kraja svoje političke karijere, Milošević je hteo samo jedno dovršenje srpskog nacionalističkog projekta i to sa komunizmom ili bez njega, sa demokratijom ili bez nje, kroz institucije ili na ulicama, mirno ili uz oružje... [ 13 ] Politička karijera Zorana Đinđića bila je motivisana sličnom inspiracijom, naime dijagnozom nedovršenosti tadašnje jugoslovenske države.

Komunističku Jugoslaviju, čije je demokratsko dovršenje Đinđić načinio ciljem i svrhom svog političkog angažmana, on je tada označio kao stanje koje leluja između istine i laži. [ 15 ] Pa ipak, njegov projekat dovršenja nije ugledao svetlost dana u istini jugoslovenske demokratije, već u laži srpskog nacionalizma, u sredstvima bez svrhe, u Srbiji bez Đinđića. [ 16 ] Najzad, i političko držanje Zapada u odnosu na dramu jugoslovenskog raspada umnogome je bilo određeno istom logikom dovršenja logikom postkomunističke tranzicije, odnosno predestiniranog razvojnog procesa na čijem kraju se nalazi logos liberalno-demokratskog kapitalizma zbog čega njen početak i pretpostavlja mitomaniju komunističkog totalitarizma, odnosno preddemokratskog nacionalizma.

Usprkos dostupnosti filma na videu i televiziji, dvorana Muzeja Jugoslovenske kinoteke bila je ispunjena do posljednjeg mjesta: ime Leni Riefenstahl posve je dostatan mamac da beogradska publika ne ostane ravnodušna.

Neda Ukraden, bosansko-hercegovačka pjevačica rođena u Imotskom, bila je 70 - ih i 80 - ih godina prošlog stoljeća jedno od najvećih imena tadašnje jugoslovenske popularne muzike sa etno-pop prizvukom.

Tokom boravka u Makedoniji za Cecinu bezbednost bila je zadužena firma " Perpetum mobile " sa kojom sarađuju braća Ljubiša i Dejan Novokmet, najbolji telohranitelji na prostoru ove bivše jugoslovenske republike.

Hrvatska je zapremala zapadni dio rimske Dalmacije, imajući za južnu granicu kod Mora rijeku Cetinu " (Rad jugoslovenske Akademije 56 ", strana 140).

Komandant Jugoslovenske vojske u otdžbini je, prema svedočenjima, ubijen unoći između 16. i 17. juna 1946. posle montiranog suđenja.

1 istina, nacionalist se malo " zaigrao " neprihvatljivim riječnikom.. Ali ne fali prizemne komunikacije ni sa " jugoslovenske " strane..

Mladost posvećena legendarnom bastionu revolucije: Drago Šormaz, rođen 19. novembra 1931, u Gornjem Jelovcu kod Prijedora, profesor jugoslovenske književnosti i jedan od rukovodilaca Nacionalnog parka Kozara.

I onda je prošlog ljeta češki alpinist na ledenjaku ispod Ušbe pronašao posmrtne ostatke jednog od njih dvojice i dio opreme jugoslovenske proizvodnje, među ostalim i čuturicu s natpisom GRZS-a), te fotografije svojih nalaza poslao na Planinsku zvezu Slovenije, odnosno Gorsku reševalnu zvezu Slovenije, koja je informaciju proslijedila Hrvatskom planinarskom savezu, s obzirom da nijedan slovenski alpinist nije stradao u tom području.

' Tajna dvorca I. B. ' izvrstan je satirični film o rezoluciji Informbiroa koji nikad nije prikazan Kakav je to film, zadivljeno je uskliknuo Gian Luca Farinelli, direktor ugledne kinoteke iz Bologne kad su mu potkraj prošle godine kolege iz beogradske Jugoslovenske kinoteke u svojoj dvoranici na Košutnjaku priredili program raritetnih filmskih dragulja.

Ondje ju je mnogo kasnije otkrio Dinko Tucaković, direktor programa Muzeja Jugoslovenske kinoteke, i predstavio u svojoj dvorani u Kosovskoj ulici kao film iznenađenja u prosincu 1992. Taj se datum može smatrati i svjetskom premijerom Tajne dvorca I. B..

Prošlog tjedna u beogradskom Muzeju Jugoslovenske kinoteke održan je neobičan festival ' Zapaljiva Europa ', na kojem je prikazano 20 - ak ostvarenja nastalih u razdoblju dok su se filmovi još snimali na zapaljivoj nitratnoj vrpci: u iznimno zanimljivom programu najviše su pažnje privukli svojedobno kontroverzna drama ' Probisvijet ' Federica Fellinija i dvodijelni dokumentarac ' Olimpijada ' vodeće nacističke redateljice Leni von Riefenstahl To je ukratko sadržaj njemačkog filma Ljudi u oluji, snimljenog u jesen 1941. u očitoj namjeri da se opravda nacistička invazija na kraljevinu Jugoslaviju i bombardiranje Beograda 6. travnja iste godine.

Na izborima 2000. našao se na listi Jugoslovenske levice, stranke Miloševićeve supruge Mirjane Marković, ali je vratio mandat i nakon promjene režima otišao u Milano.

Film je 2011. g uvršten u retrospektivu hrvatske fantastike koja je održana u Muzeju jugoslovenske kinoteke u Beogradu.

Poništenje presude od 15. siječnja 1946., kojom je Draža Mihailović osuđen na smrt strijeljanjem, kao i vraćanje građanskog prava i zahtjev za rehabilitaciju podnio je svojevremeno unuk četničkog zapovjednika Vojislav Mihailović, a pridružili su mu se Srpska liberalna stranka s akademikom Kostom Čavoškim na čelu, Udruženje pripadnika Jugoslovenske vojske u otadžbini, Udruga političkih zatvorenika i žrtava komunističkog režima kao i profesorica međunarodnog prava Smilja Avramov, koja je sada jedan od članova tima obrane ratnog zločinca Ratka Mladića.

Bivši oficir Jugoslovenske narodne armije, koji je prvobitno osuđen na pet godina zatvora pa onda na 17 (u Žalbenom veću je tada sedeo sudija Meron, koji je u petak glasao za oslobađanje Gotovine i Markača), i koji je odslužio dve trećine svoje kazne zbog čega je sada na slobodi, potpuno drugačije od ostatka Srbije gleda na ceo ovaj slučaj. Čestitam Gotovini i Markaču što su na slobodi, što su došli svojoj kući, svojoj porodici.

Događaj su organizirali ' njegovaoci tekovina Ravnogorskog pokreta i Udruženje pripadnika Jugoslovenske vojske u otadžbini od 1941. do 1945. godine '.

Mira Marković S jedne strane je lopov, vlasnik monopola na bahatost, brutalnost i primitivizam i nekadašnji visoki oficir Jugoslovenske levice (Jul), zloglasne partije Mire Marković, supruge bivšeg predsjednika Savezne Republike Jugoslavije (SRJ) Slobodana Miloševića.

Za tebe su oba zadnja hrvatska predsjednika vjerojatno isto stoka sitnog zuba, jugoslovenske svinje i komunjarski fašisti?

Naravno jugoslovenske ambasade u Pragu nas nisu podrzale, ali nevjerovatan broj Ceha ce besplatno ucestvovati na festivalu.

U Borovom Selu je održan takozvani miting podrške Predsedništvu Jugoslavije za mirno rešavanje jugoslovenske krize, na kome su govorili Vojislav Šešelj i Milan Paroški i podržali odluku o pripajanju tih oblasti Srbiji.

Na preporuku Aleksandra Rankovića, načelnika jugoslovenske Udbe, Tito je " zakasnio " u lov pun sat, da bi Ranković u međuvremenu, uz pomoć svog zamjenika Slobodana Penezića Krcuna, razoružao sovjetskog pukovnika.

Televizija je otkupljivala velike količine kopija od Jugoslovenske kinoteke za potrebe filmova u produkciji ili koprodukciji Televizije Zagreb.

Mihailović neposredno nakon kapitulacije Jugoslavije u travanjskom ratu 1941. svoju je malu grupu oficira i vojnika imenovao za četničke odrede jugoslovenske vojske, a uskoro zatim samo u vojno-četničke odrede.

U početku IRB je bio pod pokroviteljstvom Jugoslovenske akademije znanost i umjetnosti (JAZU), a kasnije je osnovana Savezna komisija za nuklearnu energiju (SAKNE) koja uzima pod svoj nadzor sva atomska istraživanja.

Te 1991. godine u Vukovaru je bio garnizon Jugoslovenske narodne armije, 14. pontonjerski bataljon.

Fasisticki napad na Jugoslaviju, aprila 1941 godine, zatekao ga je u Beogradu, a kapitulacija bivse jugoslovenske vojske u Cmoj Gori.