Zajedno sa vama kličemo onome koji vas je pripremio za pobjede, vrhovnome vođi vašemu, unuku Velikog Vožda Karađorđa, Kralju vašemu i našemu.

Kad je bio gotov i pogledao me onako zaraslog u bradu stariju od mjesec dana prilično prljavog s masnicom ispod oka od sinoćnjeg Karađorđa i svježe ošišane glave, kiselo se nasmijao i prošaptao: Krasno izgledaš Potom su počeli u grupama po četiri zatvorenika dovoditi u susjednu blagovaonicu.

Pritom bi se cerekali i uživali u bolnim grimasama onog kog su šišali. Rambo me pogleda, tada sam i ja njega mogao ispod oka pogledati, niskog rasta, iscerenog lica tako da sam mu vidio nepravilno izrasle zube s slomnjenim desnim očnjakom, i kad je vidio šljivu pod desnim okom upita me: Šta ti je, bre, to? Uspomena iz Stajićeva slagao sam.Nije me prepoznao, ali bilo je to trag njegova Karađorđa od sinošnje zamolbe za odlazak na WC. Ako i treba reče i izađe se iživljavati na preostalim zatvorenicima u trpezariji.Taj smo dan do 19 sati navečer već nateklih ruku od stiskanja ručne mašine stari brico i ja uspjeli ošišati oko dvije stotine logoraša.

Karađorđa je 1817. godine ubio konkurent Miloš Obrenović i njegovu je osušenu i pamukom napunjenu glavu poslao Turcima.

Evo, preko radija slušam kako slini kardinal Bozanić, Milojko, to je onaj koji je dve hiljadite u Oplencu ljubio sliku Karađorđa.

Najmoćniji čovek Evrope u 16 veku je bio Mehmed paša Sokolović, veliki vezir ili ministar inostranih poslova Otomanske imperije.Srbin.Pećka patrijaršija je imala državnu ulogu i srpski patrijarsi su bili priznati od turske carevine sve do Karađorđa prvog nesveštenog vođe Srba.Srbi su odlazili u Austrougarsku ali se često i vraćali jer su kod osmanlija imali veću samoupravu itd...

Čak i u Srbiji, koja muku muči s radikalskim nebulozama, usporedba Karadžića i Karađorđa bi izazvala podsmijeh.

Ako su za srpsku desnicu, kao što govore, onda je njihovo mjesto pod zastavom Karađorđa, Dositeja, Vuka, Obrenovića, Karađorđevića, Vojvode Mišića, generala Mihailovića, Cvijića, Pančića, Tesle, Pupina, Milankovića, Crnjanskog, Andrića.

Većina tih budućih mladića, ratnih heroja, tragičara ili zločinaca, koji su svoju mladost položili za slobodu koja na kraju nikome nije došla, za Zmaja od Bosne, Mehmeda El Fatiha, bana Jelačića, kralja Zvonimira, Karađorđa i Dušana Silnog su saznali tek malo prije nego što im je došlo vrijeme da ginu.

Tvrdilo se otvoreno u novinama da je talijanski brod namjerno udario Karađorđa, kako bi ga uklonio s te linije, na kojoj je on bio velika konkurencija talijanskom brodu.

Oni prvi, koji su iz ne sasvim razjašnjenih razloga Srbima uvek bili draži, obično su završavali na tri načina ginuli su, poput kneza Lazara, ostavljajući narod na milost i nemilost protivniku; posle poraza bežali i spasavali živu glavu, poput Karađorđa, takođe ostavljajući narod na cedilu; i naknadno se saginjali, poput Slobodana Miloševića, pružajući narodu zadovoljstvo da uživa u plodovima njihovog prethodno izraženog ponosa i dostojanstva.

Kada je u pitanju odnos srpskih vođa prema jačem protivniku, upečatljiv i poučan primer predstavljaju i ličnosti Karađorđa i Miloša Obrenovića, kao i ono što su postigli svojom borbom.

U nju se vratio mir, koji je potrajao godinama i oporavio zemlju od mnogih neduga. Radi mira sa Turcima, ali prvenstveno radi sopstvene vlasti, Miloš je naredio i da ubiju Karađorđa koji se kasnije, na Milošev završen posao, vratio u Srbiju.

Usporediti takvog čovjeka s nekim poput Karađorđa je kao usporediti " stradanje " nedavno u zatvoru umrloga zapovjednika jasenovačkog logora Dinka Šakića, opravdano i pravomoćno osuđenog za zločine od suda Republike Hrvatske, sa stradanjem Matije Gupca ili kralja Zvonimira - dakle, glupo.

Zar on nije poslao u Carigrad odsečenu glavu svoga sadruga-oslobodioca, Karađorđa?

Ali ti su hrvatski dečki rađe poginuli, nego ratovali za Karađorđa i Veliku Srbiju.

Da je onog starog vremena u kojem se mi ne bismo mogli prepoznati, vremena Stefana Nemanje i Karađorđa.

Ti si nam, u ono vrijeme, poslao Karađorđa, Gospode, da nas oslobodi od ropstva i bezbožništva.

Prava Srbija je imperijalna, uvijek je bila i uvijek će biti, od Vuka Stefanovića do Slobe Miloševića, od Gavrila Principa do Dragojevića i od Karađorđa do Tadića.

Neposredno nakon sahrane okupljenim građanima Šumadije, predstavnicima diplomatskog kora, te brojnih kraljevskih porodice iz Evrope i svijeta obratio se NJegova svetost patrijarh srpski Irinej, ističući da uoči velikog pravoslavnog praznika Pedesetnice Bog ispravlja veliku nepravdu koju su ljudi učinili svetoj lozi Karađorđa.

Jer vraćati se u doba Bana Jelačića, Cara Josipa, Karađorđa nikud bas ne vodi.

To je moralna, etička i kulturna vertikala koja povezuje sv. Savu, Nemanjiće, Obilća, Jankovića, starinu Novaka, Njegoša, Vuka, Karađorđa, Mišića, čika Jovu Zmaja, patrijarha Pavla, starog Vujadina, a da ti još dodam i starca Vukašina Jasenovačkog.

Dinastije Karađorđevića i Obrenovića su bile u smrtonosnim odnosima (još od vremena poslije Prvog srpskog ustanka, kad je budući prvi srpski knez Miloš Obrenović dovukao iz Rusije i za glavu skratio velikog Vožda i kuma Karađorđa, a glavu mu poslao u Carigrad kao zalog za postizanje šire autonomije nove srpske državice u nastajanju).

Tako je i ovom prigodom u Dubrovniku oko 500 putnika čekalo Karađorđa.

Nakon toga obratio se i Mariju Olivottiju, komandantu Morsonia, da manevrom " svom snagom natrag " odvoji svoj brod od Karađorđa, što je ovaj i učinio.

posla nam Davida malenoga da praćkom u čeoce cakne Golijata, posla nam poštenjaka i koljenovića od koljena prejasnoga vožda Karađorđa, posla nam bojovnika, što bi i samom đavlu na megdan izišao

Kada je u srpnju 1817. godine u Srbiju tajno došao Karađorđe radi dogovora o organiziranju zajedničkog ustanka Grka, Srba i Bugara, Miloš je iz " državnih razloga " naredio ubijanje Karađorđa.

U tom govoru pred domaćim i svjetskim uzvanicima spominjao je i svetog Savu i relikvije cara Lazara i odrubljenu glavu Karađorđa i Miloša Obrenovića i žrtve bombardiranja NATO-a i stradale Srbe na Kosovu...

Setite se velike borbe za oslobođenje pod vodstvom velikog vožda Karađorđa.

Jedna od slijedećih tema VP koja bi mogla biti interesantna za čitatelje a o kojoj bi mogli pisati u VP možda bi mogla biti i Tradicija antisemitizma u Srbiji od prvog srpskog ustanka i Crnog Đorđa (Karađorđa) 1804 pa sve do kraja listopada 1944. godine i pada pronacističke srpske Vlade Đenerala Nedića i u okviru toga holokaust kojeg su Nijemci proveli u Srbiji uz veliku pomoć Srba u Drugom svjetskom ratu.