Ali nova studija objavljena u srijedu u online izdanju časopisa Nature pokazala je najnovija postignuća u dobivanju još starijih sekvenca DNK, tj. utvrđivanja točnog slijeda nukleotida unutar molekule DNK čime se dolazi do nasljedne informacije organizma.

Mislim na to da je gen izvadjen iz ribe (neka mu je slijed nukleotida AATTCG) " presadjen " u rajcicu (i dalje mu je slijed nukleotida AATTCG).

Stvar je u tome da je raspored nukleotida, koliko je meni poznato, koji kodiraju proteine za " antifriz " u ribe i rajcice identican.

Najmanji broj nukleotida ima DNK virusa (samo nekoliko tisuća), molekula DNK bakterije sadrži nekoliko milijuna nukleotida, dok kod čovjeka taj broj prelazi nekoliko milijardi nukleotida.

Nukleinske kiseline su polimeri gradjeni od nukleotida i nose informaciju za mnostvo proteina u stanici koji obavljaju raznolike funkcije.

Prilikom njezine primjene, najprije se uzme jedan dugačak lanac jednolančane molekule DNK, koji će biti predložak, a onda se pomiješa s manjim komadićima molekule jednolančane DNK (specifičnog redoslijeda nukleotida, ovisno o predlošku) koji se potom spajaju na određena mjesta na predlošku, nakon djelovanja soli i povišene temperature.

DNA se sastoji od niza, lanca nukleotida koji su građeni od dušičnih baza purina i pirimidina, šećera 2 - deoksiriboze s pet ugljikovih atoma i fosfata.

Postoje tri osnovna stupnja replikacija DNA: odmatanje i razdvajanje polinukleotidnih lanaca DNA uzvojnice, komplementarno sparivanje baza i polimerizacija nukleotida.

Kako bi se pravilno izvršilo prevođenje (translacija) informacije iz DNK u proteine, stanice slijede određenu proceduru prema kojoj se genetički kod sadržan u slijedu nukleotida dekodira kako bi se od izvorne sekvence unutar molekule DNK načinio odgovarajući protein.

Raznolikost baza znači da postoji 4 vrste nukleotida, koji se identificiraju prema njihovim bazama.

Ove fotografije navele su Watsona i Cricka na misao da se molekula DNA sastoji od dva lanca nukleotida, oba spiralno zavijena oko zajedničke osi, ali međusobno suprotno usmjerena komplementarna.

RNK polimeraza (primaza) stvara RNK-prajmere (kratke segmente od 30 nukleotida; čije prisustvo je uvjet za djelovanje DNK polimeraze).

Asimetrični oblik i povezanost nukleotida znači da DNK lanac uvijek ima određenu orijentaciju i usmjerenost.

Tri nukleotida (dušične baze) koje nazivamo trojka ili triplet čine osnovu takve upute, a svaka trojka prepisana s DNK na mRNK naziva se kodon ili kod.

To je pojam koji obuhvaća funkcionalno povezivanja nukleotida, aminokiselina i gena u DNA molekuli, a zatim stanica u biološkom organizmu.

Slijedeći korak za razumijevanje i interpretranje komplementarno polarne, pa tako i matrice DNA je upoznavanje logosa vezivanja nukleotida - slova AGCT - u prostornoj tetredralnoj trodimenzionalnosti.

DNK se sastoji od lanca nukleotida, kojih ima četiri tipa: adenin (A), citozin (C), guanin (G) i timin (T).

Prema slijedu aminokiselina, nukleotida i molekularnoj masi razlikujemo _ (GJA), _ (GJB) i _ (GJC) koneksine.

Signal (odsječak na DNA) za početak transkripcije tj. redosljed nukleotida u molekuli DNA (nalazi se ispred gena) koji prepoznaje enzim RNA-polimeraza kao mjesto s kojeg mora započeti prepisivanje genetičke upute.

Utvrđeno je da se genetski slijed nukleotida N. ceranae utvrđen u Sjevernoj Americi razlikuje od onih utvrđenih u Kini, gdje je nametnik i izvorno opisan, i Španjolske.

DNA možemo denaturirati (razdvojiti lance) tako da je zagrijemo na tzv. temperaturu taljenja - Tm (melting temperature), koja je definirana kao temperatura na kojoj je polovica lanca DNA odvojena, Tm ovisi o sastavu nukleotida DNA molekule, i obično se kreće između 77 - 100 C.

Postoje četiri osnovna nukleotida: A (denin), C (itozin), G (uanin) i T (imin).

Ukoliko uzvojnice razdvojimo i izravnamo, dobijemo niz nukleotida koje možemo zapisati u obliku noza slova, napr.... ACTGGTCCTACTT...

Tri nukleotida zajedno daju genetsku riječ (kodon) koja predstavlja šifru (zapis) za jednu od dcadesetak aminokiselina, a aminokiseline su gradivni dio proteina, dok su proteini gradivni dio cijelog organizma.

Konvencionalne tehnike RT-PCR primijenjene na kliničkim uzorcima, s dobro definiranim početnicama (primers), mogu omogućiti brzo otkrivanje i identifikaciju podtipa (barem H5 i H7), a produkt PCR amplifikacije se može upotrijebiti za određivanje slijeda nukleotida, jer je dokazana njegova važna primjena u brzom otkrivanju novih izbijanja, nakon što su primarno zaraženi objekti otkriveni, a virus karakteriziran.

Fosfor sudjeluje u važnim biokemijskim procesima u biljci (fotosinteza, glikoliza, disanje), najvažniji je sakupljač i prenosioc energije u biljci, sastavni je dio mnogih enzima, koenzima, fosfatida, nukleotida i nukleinskih kiselina.

Virusi influence podtipova H5/H7 dostavljaju se u RLZ bez odgode i moraju biti karakterizirani (sekvencioniranje nukleotida/intravenski indeks patogenosti) u skladu s Dijagnostičkim priručnikom.

Za prvo se testiranje preporuča korištenje PCR-a za otkrivanje M gena, s brzim testiranjem pozitivnih nalaza na nazočnost H5 gena (u roku od dva tjedna) i u slučaju pozitivnog nalaza, analiza mjesta cijepanja treba se provesti čim prije kako bi se ustanovilo da li slijed nukleotida na mjestu cijepanja odgovara virusima VPIP ili NPIP.

Napomenimo na kraju da smo i kod lokalnog i kod globalnog poravnanja ignorirali mogućnost indela odnosno pomaka, kao i eventualne zavisnosti između susjednih nukleotida u DNK nizu.

Metotreksat je također analog folne kiseline koji direktno inhibira dihidrofolat reduktazu i timidilat sintazu (enzima sinteze nukleotida) te se i danas koristi u kemoterapiji.