Topli vjetar vitla tim poluotvorenim prolazom koji je sav u crnom i sivom kamenu i staklu. Žena je izgledala nekako dugačka, mada nije naročito visoka, marama, u nekim maslinasto zelenkastim nijansama, duga štofana jakna boje okera, dugačko lice, glatko, skladnih kostiju, nos popu Irene Papas, ali mekše, ovalnije.

Preko sjena tamnog ultramarina znao je slagati slojeve toplih boja crvene i okera koje su se reflektirale na zidovima stvarajući dojam da su ugrijani toplim svjetlom.

Prigušeni tonovi koje Srdarev i inače preferira, poput okera, sivila i crnila, ovim kompozicijama daju pak jednu, rekli bismo sjetnu, melankoličnu notu.

Odnosi s drugima: Veza dvoje grimiznih je veoma problematična, najača prijateljstva su između grimiznih i žutih, platnoski odnos može se ostvariti između grimiznih i ljupkog okera, a najidealnija veza je za zelenima.

Unutrašnji prostor ovog pariškog muzeja - s prevladavajućim toplim nijansama terakote i okera, u kojem prigušena svjetla potenciraju mističnost i kontemplativnost, bude u nama gotovo religiozno poštovanje, ali i daju osjećaj intime - prirodno teče nastavljajući se jednom drevnom kulturom na drugu, bez potrebe da ih vizualno odvaja pregradama, drugom bojom ili zasebnim prostorijama.

Stvorene su tako plošne površine platna; bogate, pune i razrađene u kombinacijama nježno sivih, okera, blijedo ljubičastih i bordo tonova.

Prefinjena koloristična muzika srebrenasto plavog tonaliteta, sedefastih tonova i jesenskih okera, govori o duhovnoj istančanosti ovog umjetnika koji donosi viziju jednog ozarenog svieta, životne radosti i vedrog orfizma.Predmet i svjetlost na ovim akvarelima dobijaju obol nekog intimnog blagostanja, topline i ljupkosti.

Moderna uporaba pudera veže se uz kazališne daske na kojima je njemački glumac Carl Baudin miješajući pastu od cinka, svinjske masti i okera pokušavao sakriti pregib između perike i čela.

Ono je boje okera s tamnim okomitim prugama na torzu i prednjim nogama.

Osim slikareva lika na slici ne postoji nikakav drugi sadržaj, a kolorit je izrazito asketski te se svodi na dominantno sme đ u boju s povremenim akcentima crne, prljavobijele ili okera.

Putaru, slikan tonski, između srebrnastoga zelenila i zlatnoga okera, razlikuje se od ostalih Karasovih portreta, osobito u fakturi.

Stojeće ili slijedeće ljudske figure u parovima, same ili na skupnoj snimci ", pojavljuju se iz crne dubine tek u naznakama bijele i sive boje, u nijansama cinobera, okera, u smeđim i žutim akcentima (Genealogija, 1968.) ili kroz tu istu dubinu crnog beskraja leti čudesna forma zrakoplova u tajanstvenu tamu prostora (Homo volans, 1971.).

Skladni i povezani, izgrađeni su vještim i živopisnim crtežom koji izranjaju iz mekog tona okera, slojevite podloge koja otkriva zrelu slikarsku stranu umjetnika.

Tomu znatno pridonose strogi gradski propisi, koji bez iznimke nalažu dimenzije građevnih elemenata, boje materijala, otvore, krovišta, forme i detalje na fasadama kako u svrhu obnavljanja objekata tako i prigodom izgradnje takozvanih interpolacija pa je čitava gradska jezgra Salamanke od istog kamena jedinstvene boje osunčanog okera, koji se tjekom više stoljeća dobavlja iz kamenoloma, iz susjednog mjesta Villamayor.

U izvedbi ima specifičnu, ponešto suženu, koloristiku, ali u takvoj, gotovo monokromatskoj paleti, slikarica vješto modelira bogatim nijansama toplih tonova smeđe i okera.

Najstariji žuti pigment koji su ljudi počeli koristiti bio je žuti oker, a Egipćani su u širu upotrebu uveli i pigment dobiven od minerala poznat kao orpiment, koji je bio puno sjajniji od okera.

Bojama kojima Šumonja oblikuje slike (od anemične bijele, prigušene žute, okera, zelene, plave i modre, crvene do crne) prenosi vlastite (de) kodirane poruke.

Ako nas u Posudi za voće (1980) privlači sklad smirenih okera poput zlatne oplate ili u Gružu (2001) izaziva upravo fosforescentni sjaj središta, ako u Kući (oko 1989, ili u njezinoj varijanti iz 1999) cijenimo blagost i toplinu tonskih preljeva, dok u Kući (iz 1991) primamo reskost i kloazoniranost faseta, ne znači da ne prepoznajemo jedinstveni znak autora koji je umio aktivirati sva svojstva izraza i tako dinamizirati inače apartnu i delikatnu stilsku opciju.

Manje je poznato da je u davna vremena korišten i u brodogradnji - lađe s tri reda vesala bijahu često presvučene namazom okera s otoka Kiosa.

Paleta je reducirana tako da omogućuje postignuće svojevrsnog monokromatskog monumentalizma; zasniva se na bogatoj skali smeđih, okera, žutih, narančastih i crvenih te njihovih interferencija.

Dva ljupka okera žive u oblacima.

Njezina paleta u velikom je postotku pastelna i topla, puna nježnih okera, narančaste, nijansi bijele, transparentne plave, ružičaste, žute, crvene...

Kad pada kiša ili se promijeni svjetlost, pročelje kuće poprimaju boju zlata, ilovače, okera; nekadašnje grimizne boje cijede se u obliku crvenkastih pjega poput kutijice masnih bojica ostavljenih na suncu koje se tope.

U stolici može biti više ili manje sluzi, ali ima i takvih proljeva u kojima su stolice potpuno homogene, tekuće, bez sluzi, boje okera.

Nosivi zidovi pročelja s vanjske su strane obloženi fasadnom opekom u boji svijetlog okera.

A prvi je doživljaj pak, lunjati vijugavim zmijastim seoskim putevima kroz dragulje od dolina u kojima rađa žito, maslina, vinograd, bob i grah, biži, u čijim hrastovim šumama veprovi njuše i uživaju u tartufima dok ne završe u salamama, a beskrajne varijacije crvene, narančaste, okera od milijardi cigli do tako obojenih fasada, u sutonu pretvore čitav kraj u rumeno lice života.

Makarska (br. 166) od ljudskog je lica, iza kojega se prepoznaje književnik Veljko Barbieri s cigaretom i epoletama, postala igrom triju boja spektra, s pretežitim smeđim cjeline, preko okera čina i ruku, do crvenkastog što guta gotovo geometrijski točno odrezanu polovicu početnoga lica.

Grb Višegrada je svijetlo plavi štit s mostom Mehmed-paše Sokolovića boje svijetlog okera iz kojeg izrasta portal manastira Dobrun između dvije plave planine i u podnožju dvije valovite grede, gornja šira od donje, preko kojih je crveni štitić s četiri žuta ocila.

Bijeli elementi (golubice, košulje ili pregače) živim bojama okera, crvene ili tamne svile poprimali su nerijetko biljeg umjetničke kreacije, premda ostaje pitanje zbog čega su baš sve žene u tri čina bile stalno u crvenim čarapama

Drugi autor, Okera Bishop, to objašnjava ovako: Svi koji se protive ideji Trojstva čudaci su zato što je ne zastupaju, a Okera Bishop zastupa ideju Trojstva.