Trokutić na ambalaži označava da se ista može reciklirati, a broj odnosno kratica označava materijal iz kojeg je izrađena, a ne koje kemikalije ispušta. 1 PET polietilenteraftalat (poliester) 2 HDPE polietilen visoke gustoće 3 PVC polivinilklorid 4 LDPE polietilen niske gustoće 5 PP polipropilen 6 PS polistiren 7 ostalo (PC polikarbonat, PMMA polimetakrilat...)

U vodovodnoj i kanalizacijskoj praksi dominiraju tvrdi polivinilklorid, PVC-U (engl. unplasticised PVC) i termoplastičan PE, pri čemu primat pripada polivinilkloridu.

Materijalno recikliranje je mogu će za sljedeće vrste plastike: polietilen (PE), polivinilklorid (PVC), pjenasti polistiren (PS) i polietilentereftalat (PET).

Još nisam riješio gdje mogu reciklirati polivinilklorid, PVC (oštećene rolete), savitljivi polipropilen, PP (paketiće od tjestenine i sličnih proizvoda), ne-pjenasti polistiren, PS (plastične caše koje kolege koriste na poslu), i staru obuću (mješavina raznih sintetičkih materijala).

Polivinilklorid (PVC) postao je ' ' zloglasan ' ' jer je otkriveno da ga u proizvodnji i pri raspadu redovito prati kancerogeni monomer - vinil-klorid.

PVC (polivinilklorid) se ne upotrebljava u proizvodnji vrećica za nošenje niti ne spada u istu grupu materijala kao polietilen.

Biser glasi: »Dioksin, uz ostalo, nastaje kad sagorijeva plastika na bazi PVC-a koja u molekuli sadrži klor (polivinilklorid)«.

Vlakna imaju odnos duljina/promjer od 10:1 do 20:1. Prednost vlakana su veća krutost, dok su mane smanjena otpornost na udarce i teže vezanje s polimerom [ 1 ]. 2.3 Termoplastična matrica Od ukupne količine polimera koji se rabe u proizvodnji drvoplastike oko 83 % otpada na polietilen (PE), na polipropilen (PP) 9 %, oko 7 % na polivinilklorid (PVC), dok su 1 % ostali spojevi. [ 1 ] i [ 2 ].

Polivinilklorid (PVC) najčešći oblik polimera upotrebljava se u svakodnevnom životu.

Od folija se koriste polietilenska (PE), polivinilklorid (PVC), te polietilenske sa dodatkom etilvinilacetata (EVA).

Pismom se zdravstvene radnike informira i o inkompatibilnosti lijeka Torisel s vrećicama i medicinskim proizvodima koji sadrže polivinilklorid (PVC) te ih se upućuje na to koji materijali smiju doći u kontakt s lijekom.

PVC ili polivinilklorid, s vremenom se raspada na svoj monomer vinil klorid, koji je dokazano vrlo kancerogena kemikalija.

Za ovo posljednje danas se upotrebljava također litij citrat ili salicilat; litij-klorid (LiCl), otrovna higroskopna sol, i litij-fluorid (LiF), u vodi netopiv, služe kao sastojci praška za zavarivanje aluminija, a klorid i za sušenje plinova; litij-hidrid (LiH) razvija s vodom vodik pa se upotrebljava za punjenje balona; litij-nitrat (LiNO3) služi za crvene rakete u pirotehnici i kao raketno gorivo jer na jedinicu težine sadržava maksimalnu količinu kisika; litij-hidroksid (LiOH) upotrebljava se u akumulatorima, fotografskim razvijačima i u proizvodnji posebnih maziva; litij-stearat (C17H35COOLi) služi i kao stabilizator za polivinilklorid, za maziva i u industriji olovaka; litij-bromid (LiBr x H2O), higroskopna sol, služi u medicini kao sedativ, u uređajima za klimatizaciju kao rashladno sredstvo.

Oni su skupili 26 kg plastičnog smeća s plaže Ookushi na japanskom otoku Goto te odredili vrste polimera: polietilen (PE), polivinilklorid (PVC), polistiren (PS) i druge manje zastupljene plastike.

Zatim plastične mase koje sadrže klor (PVC ili polivinilklorid, kloropreni - mogu razviti plinove kao klor, klorovodik, dioksine.

Materijal: Tvrdi, samougasni polivinilklorid (PVC) s toplinskom otpornosti - 5 C do 60 C

Dioksini nastaju prilikom gorenja plastičnih masa u čijem sastavu ima klora, npr. polivinilklorid ili PVC (građevinska stolarija, električni kablovi), kloropreni i neki antikorozivni agensi, ali nastaju i gorenjem drugih organskih materijala koji su obrađivani spojevima na bazi klora.

Najraširenije su: Polivinilklorid (PVC), polistiren (može biti i pjenasti - stiropor), polistirol (PS), polietilen (može biti i pjenasti-izolacijske cijevi), poliakrilat, poliamid, najlon, teflon, bakelit, ultrapas i kevlar koji pripada grupi kompozitnih materijala

Polivinilklorid (PVC) - danas su jednokratne pelene uglavnom napravljene od celuloze, ali rubovi su i dalje od plastike.

Upotrebljavamo je kod svih telekomunikacijskih kabela koji nisu pod tlakom, za punjene i nepunjene kabele, s plastom od polietilena (PE), polivinilklorid (PVC) ili s metalnim plastem