To su: akutna i kronična toksičnost, iritacija, korozivnost, senzibilizacija, toksičnost kod ponovljene doze, mutagenost, karcinogenost, reprodukcijska toksičnost, neurotoksičnost, sva druga posebna svojstva aktivne tvari ili sumnjive tvari, ostali učinci zbog fizikalno-kemijskih svojstava. 22. Navedene populacije su: profesionalni korisnici, neprofesionalni korisnici, ljudi neizravno izloženi preko okoliša. 23. Identifikacija opasnosti odnosi se na svojstva ili potencijalne štetne učinke aktivne tvari i sumnjivih tvari koje se nalaze u biocidnom pripravku.

Ako se temeljem toga biocidni pripravak razvrstan u skladu sa zahtjevima iz članka 37. Zakona o biocidnim pripravcima, tada se traži procjena doze (koncentracije) reakcije (učinka), procjena izloženosti i karakterizacija rizika. 24. U slučajevima kad je proveden test za identifikaciju rizika u odnosu na određeni potencijalni učinak aktivne tvari ili sumnjive tvari koje se nalaze u biocidnom pripravku, ali njegovi nalazi nisu doveli do razvrstavanja biocidnog pripravka, nije potrebna karakterizacija rizika u odnosu na taj učinak osim ukoliko postoje drugi razumni razlozi za zabrinutost, npr. štetni učinci na okoliš ili neprihvatljivi ostaci. 25. Ministarstvo primjenjuje stavke 26. do 29. prilikom provođenja procjene doze (koncentracije) reakcije (učinka) za aktivnu tvar ili sumnjivu tvar koje se nalaze u biocidnom pripravku. 26. Za toksičnost kod ponovljene doze i reprodukcijsku toksičnost utvrđuje se odnos doze (koncentracije) reakcije (učinka) za svaku aktivnu tvar ili sumnjivu tvar i, gdje god je to moguće, identificira se razina bez zapaženog štetnog učinka (NOAEL).

Ovaj učinak uključuje akutnu toksičnost, iritaciju, korozivnost, senzibilizaciju, toksičnost kod ponovljene doze, mutagenost, karcinogenost, neurotoksičnost, reprodukcijsku toksičnost zajedno s fizikalno-kemijskim svojstvima, i bilo kojim štetnim svojstvima aktivne tvari ili sumnjive tvari. 71. Ministarstvo u postupku odobravanja stavljanja na tržište biocidnoga pripravka, gdje god je moguće, uspoređuje dobivene nalaze s nalazima iz prethodnih procjena rizika za identični ili slični štetni učinak i odlučuje o odgovarajućoj granici sigurnosti (MOS).

No, za psihostimulanse i kokain karakteristična je pojava upravo suprotnog fenomena« reverzne tolerancije »ili senzitacije ponovljene doze imaju jači učinak nego kada je psihostimulans uzet prvi put.

Preliminarni rezultati uka zuju na njegovu visoku učinkovitost (88,5 % nakon primovakcinacije i 95,5 % nakon ponovljene doze).