adorácija ž

DEFINICIJA

1. pov. u Rimskom Carstvu (kraj 3. st.) ceremonija u kojoj podanik klečeći ljubi rub careva plašta
2. pov. umj. a. u antičkim prikazima klanjanje božanstvu, vladaru ili heroju b. u ikonografiji, poklonstvo pastira ili Triju Kraljeva Isusu
3. kršć. u liturgiji, ritualno klanjanje, klečanje, vanjski znak poštovanja isključivo prema Bogu
4. obožavanje, klanjanje, vrlo veliko štovanje

ETIMOLOGIJA

lat. adoratio: klanjanje, poklonstvo ≃ adorare: obožavati

SINONIMI I SLIČNE RIJEČI

devetnica, zajednička molitva, trodnevnica, molitva krunice, liturgija, molitva, pokornička, večernja molitva, svečana misa, polnoćka, tijelovska procesija, klanjanja, pred presvetim, duhovna obnova, koncelebrirana, klanjanje, sveta misa, euharistija, nedjeljna misa, misna slavlja

PRIMJERI U REČENICAMA