Oštro klasje pšenice, svileno meku kosu moje žene.

Ljudi tužnoga lica, narode i sinovi Rima, smrtno uznemireni, kao što vjetar prekida ptice let, silnim, jakim udarima, dopustite mi da vas podućim kako da ponovo svežete baćeno klasje u složan snop, iskidane ude u jedno tijelo.

Beskrajno nose klasje i i beskrajno se vraćaju po još.

I puf, lovim klasje žita i tražim lokalnog obrtnika kositra.

Jedro klasje i šturo klasje.