Razvrat pripada ekspresionističkim strujanjima u književnosti tog vremena.

Sobe za sastanke slobodno ukrasite apstraktnim i ekspresionističkim motivima i bojama jer će na zanimljiv način razbijati dosadu i uspavanost.

Osim prema ekspresionističkim stilizacijama, Whale znatnu pozornost posvećuje ekscentričnostima ljudskog karaktera pa se film izdvaja i originalnom razradom lika čudovišta kao pomalo tužnog izopćenika koji se bezuspješno nastoji uklopiti u ljudsku sredinu.

Izrazito žustre ženske figure, djela koja stoje uz bok njegovim apstraktno ekspresionističkim djelima pogledajte na www.sfmoma.org.

Brakhage otvara niz kreativnih i estetskih pravaca, koji su rubno povezani sa slikarskim ekspresionističkim pravcem čiji je glavni predstavnik Jackson Pollock, muzičkim ritmovima, nalik na zvučne« potmule kolornosti »jazz-saksofonista Johna Coltranea i trubača Miles Daviesa.

Hegedušića iz vremena grupe Zemlja, ekspresionističkim uljima I.

Austrijski slikar i pjesnik Oskar Kokoschka, najpoznatiji po intenzivnim ekspresionističkim portretima i pejzažima, rođen je 1886. godine.

Što se pak tiče rasvjete, ali i uobličavanja pojedinih kadrova, i von Trier se često koristi ekspresionističkim postupcima da bi film dobio mitske dimenzije, koje poput Dreyera potencira eliptičnom montažom (izostavljanjem nekih dijelova radnje, čiju ulogu nerijetko preuzimaju određeni simboli) i sugestivnom atmosferom, te nastojanjem da cjelina filma ostavi dojam svojevrsne vizualne melodije.

Prekid ipak nije radikalan pa se neki dijelovi Vučjaka ponajprije Horvatov san, zamišljen i izveden sukladno ekspresionističkim dramaturškim i glumiš nim načelima, ali i kaos u redakciji Narodne Sloge, Horvatov monolog u ognjici i polusnu (u prvom činu) i Lazarovo »uskrsnuće« stilski i dramaturški znatnije ne razlikuju od Kraljeva, drama iz ciklusa o genijima, Hrvatske rapsodije i Golgote.

Likovi u redakciji Narodne Sloge, seoskoj školi i Horvatovu snu osvijetljeni su, uglavnom, s Horvatova subjektivnoga i pristranog gledišta, a u dramski svijet ulaze kao i alegorijski likovi u srednjovjekovnim moralitetima i njihovim pučkim ili umjetničkim, ekspresionističkim inačicama iz novijeg doba gotovo isključivo kroz svoje odnose s njim.

Bio je inspiriran impresionističkim, ali je slikao ekspresionističkim stilom.

Da, u osnovi je Casablanca bila ratni triler, stilski blizak noiru sa snuždenim sjenama, kjaroskurom i ekspresionističkim osvjetljenjem, crnim tonovima, sarkastičnim otrovnim primjedbama samotnjaka s vlastitim moralnim kodeksima.

Britanski umjetnik irskih korijena koji ime dijeli s poznatim novovjekovnim filozofom svojim ekspresionističkim djelima oslikavao je tjeskobu, tugu i druge duboke emocije.

Ponesen poznatim nam ekspresionističkim stremljenjima u kojima slika života i svijeta postaje isprva umjetnikova nutrina i subjektivni doživljaj, a potom se kroz umjetnički izraz materijalizira u stvarnome svijetu u novu realnost, on stvara u trenu prizivajući svoja sjećanja i poigravajući se svojom maštom.

Kad pacijent sjedne nasuprot psihijatru, pogled mu prvo sigurno krene k prozoru oslikanom žarkim ekspresionističkim bojama.

Poetski tekstovi odišu impresionističkim i ekspresionističkim stilskim izrazom, a oblik soneta najčešći je dio ovog pjesništva.

Tu je očarao sugestivnim kompozicijama i svjetlosnim efektima koji su izgledali kao u ekspresionističkim filmovima (sjene na zidu).

Nezaboravan dojam ostavlja Galerija Ivana Meštrovića u kojoj možemo uživati u njegovim ekspresionističkim skulpturama i razgledati mjesto gdje je umjetnik želio provesti posljednje dane svoga života.

Ekspresionističkim načinom slikao je mistično - simbolične, uglavnom biblijske teme a iste motive radio je u vitraju, emajlu ili keramici.

Zanimljivo je da je mlađa autorica, Ljiljana Gvozdenović, koja je nekoć i sama plesala kod Šparembleka i na neki način i od njega upijala koreografski zanat, ostala vjernija tradiciji, strožoj formi plesnih cjelina/brojeva (i romantičnoj glazbi Čajkovskog) dok je naš jedinstveni veliki Majstor, baveći se po ne znam koji put Bartókovim ekspresionističkim predloškom, još jednom pokazao neiscrpnu svježinu i mladost.

Tu su i djela slikara Ivana nazora s njegovim ekspresionističkim nagnućima u pastelu, no, dvadeseto stoljeće najjasnije predstavlja djelo Josipa Botterija-Dinija (rođen 1943.), koji je uspio nadvladati sekularizaciju umjetnosti i asimilaciju avangardnih iskustava.

Prvi zajednički koncert Stefana Milenkovicha i Edina Karamazova, u sklopu njihove ljetne turneje održan je sredinom svibnja u blizini Zaprešića kada je o njihovu nastupu glazbena kritičarka Bosiljka Perić Kempf napisala: U izvođenju svih skladbi, Milenkovicheva kontrolirana violinistička perfekcija slagala se začudno dobro s ekspresionističkim nagnućem u svirci Edina Karamazova, dopirući do sasvim iznimna rezultata u pojedinim stavcima Bartokovih Rumunjskih plesova i Piazzolline Historie du Tango.

Javlja se specifičnim ekspresionističkim radovima u kojima sažima iskustva poslijeratne organske apstrakcije, slikajući katkad i uživo, u formi performancea.

Ili, drukčije rečeno, budućnost njemačkoga filma nije u Stefanu Ruzowitzkom, barem ne ovakvu njegovu izdanju, nego u Tomu Tykweru, koji se ne nadahnjuje holivudskim štancerajem, nego modernističkim igralačkim (Trči, Lola, trči) i ekspresionističkim nasljeđem (Princeza i ratnik).

Uz autoportret se fino nadovezuju i stihovi njegove pjesme Apologija Laibach, koji predvidljivi politički jezik kolektiva zamjenjuju sugestivnim i uznemirujućim, gotovo ekspresionističkim slikama, predstavljajući iskrenu autorsku refleksiju, u neku ruku odmak od općeg djelovanja grupe.

Ekspresionističkim studijama snage vjetra i mora uvodi u nas svoj svijet romantizma na novi realistički način.

Paralelno s ekspresionističkim pokušajima, međutim, bavi se u prvom redu austrijskom književnošću s prijelaza stoljeća i književnošću Monarhije na njemačkom jeziku, 1920 - e prevodi Schnitzlerove jednočinke, nakon čeških prevoditelja on je drugi u svijetu koji ne samo da obraća pozornost na Kafkinu kratku prozu nego je i prevodi na mađarski i više puta recenzira.

Matoša, ali je naglo izveo dramatski zaokret, napustio sedmi razred zagrebačke gimnazije, pokrenuo časopis, primio ekavski izgovor (u čemu će ga ubrzo kratkotrajno slijediti i mnogi drugi hrvatski pisci) i nastupio kao novi pjesnik i kritičar, nadahnut ekspresionističkim časopisom " Der Sturm ", pa je slijedio i njegov program s uporištem u posvemašnjem negiranju tradicije i osporavanju bilo kakve sveze izmedu književnosti i stvarnosti u kojoj ona nastaje.

Nakon upoznavanja s njemačkim ekspresionističkim pjesništvom preko časopisa Der Sturm 1917. došlo je do temeljnog zaokreta u Šimićevu shvaćanju poezije i umjetnosti, pa je iste godine pokrenuo svoj prvi časopis Vijavica.

Drugačiji likovni izričaj prikazala je Marilena Panelly koja je svojim ikonografskim i ekspresionističkim slikarstvom zapažena od početka svog likovnog stvaralaštva.