- Selenijev (IV) - halogenidi su selenijev (IV) - bromid, SeBr4 (narančast prah s talištem pri 75 C), selenijev (IV) - fluorid, SeF4 (bezbojna tekućina s vrelištem pri 93 C) i selenijev (IV) - klorid, SeCI4 (bezbojan kristal s talištem pri 305 C koji pri temperaturi 180 C sublimira.)

- Stroncijevi halogenidi su SrCl2 i SrF2. Fluorid je gotovo netopljiv u vodi, dok klorid daje hidrate.

Poznati su i stabilni svi halogenidi u oba oksidacijska stanja i svi se mogu hidrolizirati u hidrate i na koncu u oksihalogenide PaOX2 i PaOX3. Značajniji spojevi su:

- Paladijevi (II) - halogenidi su PdF2, PdCl2, PdBr2 i PdI2. Klorid PdCl2 upotrebljava se za pripravu drugih paladijevih spojeva, a s alkalijskim kloridima daje kompleksne soli tipa M2 (PdCl4).

- Ugljkovi (IV) - halogenidi su CF4 (tetrafluor ugljik), CCl4 (tetraklor ugljik), CBr4 (tetrabrom ugljik), CI4 (tetrajod ugljik).

- Željezovi (II) - halogenidi su FeBr2, FeF2, Fe2 i FeCl2 i svi su topljive soli, dok su (III) - halogenidi FeF3, FeCl3 i FeBr3, od kojih je (III) - fluorid neznato topljiv.

- Plutonijevi (III) - halogenidi (PuF3, PuCl3, PuBr3, PuI3) i plutonijevi (IV) - halogenidi (PuF4, PuCl4) dobivaju se hidrohalogenacijom plutonijevog (IV) - oksida ili plutonijevog (III) - oksalata pri temperaturi od 700 C, jedino se PuI3 dobiva reakcijom metalnog plutonija s jodovodikom pri 40 C.

- Samarijev (II) - sulfid (SmS) kristal je stabilan do temperature 1100 C - Samarijev (II) - jodid (SmI2) kristal je tamnozelene boje topljiva u vodi, tali se pri temperaturi 840 C - Samarijevi (III) - halohenidi (SmCl3, 5 mBr3, SmI3) halogenidi su sa svojstvima tipičnim za lantanove halogenide.

Drugi važan sastavni dio fotosloja je želatina u kojoj su raspršeni srebrni halogenidi.

- Niobijevi (V) - halogenidi (NbFs, NbCls, NbBrs i NbI5) čvrste su tvari koje se mogu dobiti zagrijavanjem Nb2Os s ugljikom u struji odgovarajućeg halogenog elementa.

Ako se koristi olovno gorivo nastaju i opasni olovni oksidi i halogenidi, koji se talože u organizmu i imaju dugoročne posljedice.

- Protaktinijevi (IV) - halogenidi (PaF4, PaCl4, PaBr4 i PaI4)

Halogenidi nižih oksidacijskih stanja obično su polimerizirani s jakim W - W vezama.

A ti razredi su redom: 1. borati, 2. fosfati, 3. halogenidi, 4. jodati, 5. karbonati, 6. nitrati, 7. oksidi, 8. organski minerali, 9. samorodni elementi, 10. silikati, 11. sulfati, 12. sulfidi, 13. Volframati i Molibdati.

Poznati bizmutovi (III) - halogenidi su: slabo hlapljivi BiF3 koji lako veže fluor i prelazi u bezbojne igličaste kristale bizmutovog (V) - fluorida; BiFs, koji se upotrebljava u medicini i kozmetici kao puder i sredstvo protiv sunčanih pjega, te za poliranje sintetskih bisera (da bi dobili sedefasti sjaj); BiBr3 koji s vodom daje bizmutov oksibromid, a koristi se u veterinarstvu, te BiI3 koji kuhanjem u vrućoj vodi hidrolizira dajući ciglastocrven prah ili poput bakra crvene prozirne kristale bizmutovog oksijodida, a upotrebljava se kao prah za liiječenje gnojnih rana i u analitičkoj kemiji.

- Talijevi (I) - halogenidi: TlF je topljiv u vodi, TlCl, TlBr i TlI nisu.

- Rodijevi halogenidi uglavnom postoje u oksidacijskom stanju 3, no fluoridi postoje i u stanju 6 (crni RhF6), 5 (crveni (RhF5) 4) i 4 (purpurno-crveni RhF4).

- Kositrovi (II) - halogenidi (SnF2, SnCl2, SnBr2 i SnI2) reducensi su, a najznačajniji je klorid koji iz vodene otopine kristalizira kao dihidrat.

- Titanijevi (IV) - halogenidi (tetrahalogenidi; TiBr4, TiF4 i TiI4) krutine su, dok je karbid TiC4 bistra tekućina oštra mirisa koja se na vlažnom zraku jako dimi i nagriza staklo.

Slijede poglavlja posvećena pojedinačnim tipovima organskih spojeva i njihovoj reaktivnosti (alkeni/alkini - Ad E, aromati - S E, alkil-halogenidi - S N, aldehidi i ketoni - Ad N, karboksilne kiseline - S NAc).

Stvara fluoride s oksidacijskim brojevima 3 do 6, a ostali halogenidi stabilni su samo s oksidacijskim brojem 3.

- Živini (II) - halogenidi su HgI2, HgCl2 i HgBr2. Živin (II) - jodid otapanjem u višku jodidnih iona daje stabilan tetrajodomerkurat (II) - ion HgI42 - koji se kao zalužena otopina naziva Nesslerov reagens i upotrebljava za dokazivanje i određivanje amonijaka.

- Niklovi (II) - halogenidi (smeđe-zeleni NiF2, žuti NiCl2, žuti NiBr2 i crni NiI2) kristalizacijom iz vodenih otopina lako daju tetrahidrate (obično uz promjenu boje), a najznačajniji je NiCl2 koji se upotrebljava kao katalizator, tj. prenositelj klora u reakcijama u kojima sudjeluje klor ili klorovodik.

- Bakrovi (II) - halogenidi su dibromid i diklorid, CuBr2 i CuCl2. Bromid (CuBr) se upotrebljava se: za bromiranje u organskoj kemiji, kao katalizator u reakcijama polimerizacije, izomerizacije, esterifikacije i u fotografiji.

- Platina (II) - halogenidi (PtCl2, PtBr2, PtI2) uglavnom nisu topljivi u vodi.

- Bakrovi (I) - halogenidi su CuCl, CuBr i CuI.

- Srebrovi (I) - halogenidi su: žuti AgF, svijetložuti AgBr, žuti AgI i bijeli AgCl.

Upotrebljava se za proizvodnju ostalih litijevih spojeva kao što su hidroksid (LiOH), litijevi halogenidi te organski spojevi (od kojih se neki koriste za dobivanje lijekova) te u proizvodnji stakla i keramike.

- Kromovi (II) - halogenidi (CrF2, CrCl2, CrBr2 i CrI2) nastaju reakcijom između kroma i odgovarjućeg halogenovodika pri 700 C, osim CrI2 koji nastaje izravnom sintezom elemenata.

Većina kobalt (II) - spojeva ionskog je karaktera (halogenidi i brojni Co (III) - kompleksi).