Hiperuricemija (povećana vrijednost mokraćne kiseline) može postojati godinama bez ikakvih simptoma da bi se iznenada pojavila (često noću) u obliku napada s jakim bolovima, oteklinom i crvenilom zahvaćenog dijela tijela te povišenom temperaturom.

Hiperuricemija može postojati bez simptoma, može dovesti do akutne atake (napadaja) gihta ili kroničnog gihta s komplikacijama.

Prema statističkoj definiciji, hiperuricemija se smatra koncentracija urične (mokraćne) kiseline u serumu iznad 420 µmol/L u muškaraca i iznad 360 µmol/L u žena.Prema fizikalno-kemijskoj definiciji, hiperuricemija...

Visoka koncentracija mokraćne kiseline u serumu (hiperuricemija) nastaje zbog hiperprodukcije (previskog stvaranja u organizmu) ili hiposekrecije (preniskog izlučivanja iz organizma).

Slabija topivost mokraćne kiseline pri temperaturama nižim od 37 C pospješuje taloženje u zglobove pa je i pothlađenje jedan od faktora rizika za nastanak akutnog uričnog artrtitisa U prvoj fazi bolesti kada je izražena samo hiperuricemija (HU) ne javlja se a bol.

Hiperuricemija nastaje iz više razloga, a ponekad ju mogu uzrokovati i lijekovi (diuretici, salicilati, imunosupresivi).

Hiperuricemija (povećana količina mokraćne kiseline u krvi, što uzrokuje giht) nije sama po sebi čimbenik rizika, ali pojačava štetne učinke ostalih rizičnih faktora.

Ako bubrezi ne eliminiraju dovoljno mokraćne kiseline iz tijela, njena koncentracija u krvi se povećava (hiperuricemija).

Hiperuricemija nije bolest, i može postojati bez simptoma.

Prema statističkoj definiciji, hiperuricemija se smatra koncentracija urične (mokraćne) kiseline u serumu iznad 420 µmol/L u muškaraca i iznad 360 µmol/L u žena.Prema fizikalno-kemijskoj definiciji, hiperuricemija počinje pri koncentraciji od 416 µmol/L, jer se ispod te koncentracije mokraćna kiselina oslobadja (otapa) od mononatrijevog urata, a iznad te koncentracije nastaje precipitacij kristala.

Hiperuricemija je vrlo česta, sa 2 - 18 % u općoj populaciji.

Hiperuricemija i arterijska hipertenzija 1. Prevalencija je hiperuricemije 20 - 40 % kod neliječenih hipertoničara, 50 - 70 % kod liječenih hipertoničara ili onih sa oštećenom renalnom funkcijom 2. Prevalencija gihta 2 - 12 % kod hipertoničara 3. 20 - 50 % pacijenata sa gihtom ima hipertenziju 4. Porast hiperuricemije sa porastom krvnog tlaka U prilog povezanosti razine urata i krvnog tlaka govore i rezultati nedavne pilot studije: Alopurinol (inhibitor ksantin oksidaze smanjuje konc. urične kiseline u serumu i urinu) dovodi do smanjenja urata i razine krvnog tlaka.

Hiperuricemija i kronična bolest bubrega Postojanje kronične uratne nefropatije zbog dugotrajne hperuricemije i odlaganja kristala urata u intersticij bubrega sa posljedicnim bubreznim zatajenjem je ozbiljno poljuljano, te za sada nema cvrstih dokaza za tu teoriju.

Hiperuricemija i kardiovaskularne bolesti Nedavni znanstevni dokazi upućuju da je hiperuricemija faktor rizika za ishemijsku bolest srca, a vrlo vjerojatno i za ostale kardiovaskularne bolesti.

Moždani udar i periferna arterijska bolest Poznato je da je hiperuricemija neovisni faktor rizika za moždani udar, a pacijenti sa povišenim uratima imaju lošiji ishod crebrovaskularnog incidenta.

Srčano zatajenje Hiperuricemija je česti nalaz kod kongestivnog srčanog zatajenja, a povišena razina urata je povezana sa lošijih i ozbiljnijim ishodom srčane insuficijencije.

Metabolički sindrom Serumska razina urata značajno pridonosi razini ukupnog i HDL kolesterola, indeksa tjelesne mase, i sistoličkog tlaka kod djece i adolescenata koji su adipozni, stoga je dans hiperuricemija pouzdan marker tzv. premetabolickog sindroma.

To povećanje zvano hiperuricemija u početku ne predstavlja neki veliki zdravstveni problem i pacijenti su bez simptoma.

Prilikom postavljanja dijagnoze hipertenzije mora se poštivati određeni dijagnostički postupak i to: 1) pravilno izmjeriti tlak (najmanje u tri navrata u dva različita razdoblja) 2) utvrditi je li tlak zaista trajno povišen 3) utvrditi postoje li oštećenja ciljnih organa 4) utvrditi je li hipertenzija esencijalna ili sekundarna 5) utvrditi jesu li uz arterijsku hipertenziju prisutni i drugi čimbenici KV rizika (pušenje, dislipidemija, šećerna bolest, hiperuricemija, dob iznad 60 godina, menopauza, pozitivna obiteljska anamneza).

Hiperuricemija je posljedica poremećaja u metabolizmu purina.

Hiperuricemija se češće manifestira kao giht, a rjeđe je asimptomatska, i čimbenik je rizika za nastanak krvožilnih bolesti.

Zanimljivo, urati u fiziološkim količinama imaju protektivni, antioksidativni učinak na endotel, dok je hiperuricemija čimbenik u nastanku ateroskleroze.

Danas se zna da je debljina povezana s nizom bolesti i stanja koja pogađaju gotovo sve sustave ljudskog organizma, počevši od endokrinološkog (dijabetes, hiperlipidemija, hiperuricemija), preko probavnog (gastroezofagealna refluksna bolest, bolesti žučnih kamenaca, masna jetra, karcinom debelog crijeva), lokomotornog (osteoartritis), plućnog (kronična opstruktivna plućna bolest, apneja u snu), pa i mentalnog (depresija).

Povišene razine mokraćne kiseline ili hiperuricemija, povezane su s nižim razinama adenozin trifosfata (ATP) u jetri, koji je zadužen za prijenos energije između stanica, što u konačnici može narušiti energetsku ravnotežu u jetri.

Usljed povećane proizvodnje mokračne kiseline ili njene nedovoljne eleminacije putem bubrega javlja se stanje povećane koncentracije mokračne kiseline u krvi (hiperuricemija).

Na razinu urata u krvi utječu genetički faktori ali i životne navike, u prvom redu prehrana.Urate u krvi određujemo u sklopu sistematskog pregleda zdravlja ili kod sumnje na pojavu povišenih vrijednosti u krvi (hiperuricemija).

Ako se u tijelu povećava sadržaj mokraćne kiseline, nastaje hiperuricemija, pri kojoj može doći i do formiranja kristala kiseline sa solima natrija iz organizma.

Što je hiperuricemija viša, to je veća vjerojatnost da će doći do akutnog artritisa.

To je ustvari metabolička reumatska bolest, koji karakterizira povišena razina mokraćne kiseline u serumu (hiperuricemija), ponavljajući napadaji akutnog artritisa, odlaganje kristala urata u zglobove i druga tkiva te stvaranje uratnih kamenaca u mokraćnom sustavu (urolitijaza).

Isto tako sama hiperuricemija nije ključna za dijagnozu gihta jer se u brojnih hiperuricemičnih bolesnika nikad ne razviju simptomi gihta