Povodom najvećeg hrišćanskog praznika Vaskrsa, patrijarh srpski Irinej u vaskrsnoj poslanici istakao je kako su u današnje vrijeme ljudski moral, stid i dobrota uniženi, odnosi među narodima narušeni sebičnošću, prezirom, nasiljem i mržnjom.

Zaista je rijedak slučaj u cijelom hrišćanskom svijetu da se na tako divan način pokazuje i praktično primjenjuje saborna i liturgijska dimenzija hrišćanskog načina života.

U govoru je izložio jedan originalan plan, o potrebi stvaranja jednog« crkvenog NATO », a u cilju rekonstrukcije hrišćanskog identiteta u posthladnoratovskom periodu.

.. bajke iz hrišćanskog perioda su drugačije.... glavni lik je.. skroman.. pošten.. dobar.. poslušan.... i na kraju ga nagradi bog.. za sve te osobine koje mu je svakako on sam dao.. a ove zle.. satre..

Na simpozijumu je postavljeno pitanje o mogućnosti stvaranja hrišćanskog bankinga (?), korišćeni su takvi pojmovi kao što su hrišćanski finansijski instrumenti (?), hrišćanski sistem mikrokreditiranja (?) i drugi.

Pred nama je knjiga protojereja Pavla Okalahana, pravoslavnog bogoslova iz Amerike, koja jezgrovito, u vidu dijaloga uporedo iznosi pravoslavno i protestantsko-sektaško, rashrišćanjeno viđenje nekih ključnih pitanja hrišćanskog učenja i života.

Ne bi trebao davati sud o jednom fratru i njegovom jevanđoskom stavu kroz narodnu poeziju iz 18. veka, jer ne stoji poređenje njegovog hrišćanskog svetonazora sa današnjim

To su skupovi Svetih Otaca i učenih bogoslova iz celoga hrišćanskog sveta, na kojima se raspravljalo o osnovnim pitanjima vere i crkvenog života.

I tu se sučeljavaju na toj tromeđi tri sveta mrtvih: Sotonina ognjena država s devet krugova hrišćanskog Hada, s Luciferovim prestolom i zastavama paklenog cara; islamsko podzemlje s Iblisovim carstvom ledenih muka i Gebhurahovo područje s leve strane Hrama, gde sede hebreski bogovi zla, požude i gladi, Gehena u vlasti Asmodeja.

Još je neumesnija tvrdnja kako je, navodno, glavni uzrok ovih otpadanja od Istinske Crkve, Crkve Pravoslavne, nekakvo " neprijateljstvo " ili " nedobro-namernost ", " nedostatak ljubavi i hrišćanskog smirenja " kod nas, pravosla-vnih, te da sada to neprijateljstvo valja " zaboraviti " i da ne treba obraćati pažnju na novine u njihovim lažiučiteljima, nego se sa njima treba sjadiniti.

Iako je u današnje vreme sveopšteg idolopoklonstva i humanisticke civilizacije i kulture sve više poziva na reformu autenticnih vidova monaškog života u pravcu« humanizacije »monaštva kroz haritativno obrazovne i kulturno naucne delatnosti, u duhu pravoslavnog monaškog predanja verno se cuva autenticni lik monaškog života koji je vekovima važio i važi kao najsnažniji izraz hrišćanskog maksimalizma i ranohrišćanske siline vere i oduševljenja koji neprestano krepi i novim poletom nadahnjuje celokupni život Crkve.

Upravo zbog takvog svoga karaktera ono je neprocenjiva riznica sveopšteg istorijskog pamćenja Crkve i živi, delatni svedok i ispovednik autenticne vere pavoslavne, njenog bogoslovlja, crkvene kulture i umetnosti i vascelog hrišćanskog etosa.

Sama suština hrišćanskog učenja o Bogu jeste da, otkrivajući dogmu o Svetoj Trojici, ona čuva nepovredivost starozavetnog učenja o Božanskoj jedinosuštnosti, dajući joj poseban, novi, izuzetno značajan, visoko etički karakter, koji nije mogao biti prisutan ni u jednom drugom sistemu monoteizma.

Nametanje iz Vatikana finansijsko-etičke tematike pravoslavno-katoličkog dijaloga predstavlja najnoviji pokušaj da se Pravoslavna crkva uvuče u opasnu diskusiju (a na prošlom simpozijumu predloženo je da se one učine redovnim), iza koje će neminovno uslediti praktični koraci u pravcu stvaranja jedinstvenog hrišćanskog bankarskog prostora.

Knjiga je na zapadu skoro potpuno nepoznata a malobrojni komentari su već značajni pokazatelji duhovnog raskola hrišćanskog istoka i zapada: " Ovaj pokušaj (stvaranja jednog poučnog sistema askeze prim. autora) je neuspeo, poglavlja se nižu jedno na drugo samo u spoljnoj formi a napredovanje u radnji se postiže vrlo nezgrapnim prelazima... " [ xii ] Na ovom mestu ćemo se, međutim, zadovoljiti samo jednom primedbom, naime autor gornjeg citata, K.

Prevod ovog dela na crkveno-slovenski, međutim, koji je uradio i pod imenom " Dobrotoljubije " izdao bivši monah sa Atosa Pajsij Veličkovskij, u Petrogradu 1793. godine, naišao je na vrlo dobar prijem u Rusiji, utičući pre svega na duhovni " Starec " - pokret. [ xiii ] Izveštaj jednog lutajućeg hrišćanskog propovednika (" Starec ") iz druge polovine 19. veka o isihastičnoj kontemplaciji, o molitvenom silasku u sopstvenu dušu i uzdizanju ka Bogu, je objavljen u Kazanju na Volgi 1884. godine (1968. je usledio prevod na nemački jezik [ xiv ]):

Rod, koji je još pre nekoliko godina Mehmed II uzalud opsedao, nalazio se u vlasti moćnog katoličkog reda joanita, jerusalimskih vitezova reda sv. Jovana, i predstavljao je istaknutu utvrđenu tačku zapadnog hrišćanskog sveta.

To je težak udarac ideji opšteg hrišćanskog pohoda protiv Bajazita.

Najnoviji pokušaj da se Pravoslavna crkva uvuče u opasnu diskusiju, iza koje će uslediti koraci ka stvaranju jedinstvenog hrišćanskog bankarskog prostora

Međutim, da bi Bog čuo ovo neprestano umno bogomislije, moraju se ispuniti uslovi monaškog (i uopšte hrišćanskog) duhovnog života, što će zauzvrat potpomoći molitvu.

Da bi se bar donekle naslutile dimenzije tragike srpskog naroda u NDH, nužno je da se pomenu makar neka mesta i lokaliteti ustaških zlodela na kojima su oni ubijali - bez hrišćanskog milosrđa, ljudskog dostojanstva i vojničke časti:

Hrišćanin koji ovu obavezu solidarnosti sa siromasima ne želi da sprovodi u delo, nije dostojan hrišćanskog imena.

Umesto da pozdraviš postavljanje nekog hrišćanskog moderatora, ti se ovde boriš protiv toga kao da postavljamo nekog zlog đavola koji će sve da šikanira?

Raditi i moliti se postao je moto hrišćanskog života.

Pojedini mislioci pre-hrišćanskog doba spoznali su jednosuštnost najvišeg Bića, ali je pojam prirode takvoga Bića van Njegove veze sa svetom, tj. život Boga u Njemu Samome, ostao nerazumljiv.

Put uzdizanja članova do hrišćanskog savršenstva je strogo kontrolisan i pod snažnim psihološkim pritiskom.

U kratkim rečima - " u ime Oca i Sina i Svetoga Duha ", Gospod je sažeo svu suštinu hrišćanske vere i sve temelje hrišćanskog života.

I on je sproveo nepopularnu revoluciju uvevši nove vrednosti i postavljajući sebi lojalne plemiće i tako je svoja trideset tri crna lončara učinio vladaocima kneževine. (Jeftina simbolika hrišćanskog broja nije vredna osvrta.) Ipak, narator ne uviđa ni u jednom trenutku ironijski podtekst sopstvenog pripovedanja.

On je zaista super-star, ja sam stvarno fasciniran sa totalnim odsustvom ičega hrišćanskog tamo što se dešava

Čovek u dobrim rukama pod ovim motom ste kao čovek i pacijent u središtu našeg hrišćanskog angažovanja.