Umesto toga, on shvaća da je vlast njegovog episkopa izraz istorijskog i zakonitog kontinuiteta zasnovanog na uistinu ontološki istorijskoj Crkvi.

Vrlo je interesantno da je ovaj Lopičićev tekst ostao bez reakcija u tadašnjoj istorijskoj, kulturnoj i naučnoj javnosti, jer kako objasniti da do proljeća 1947. godine, znači narednih 14 godina, niko nije zainteresovan za sudbinu otiska u vosku tog Njegoševog novca.

No samo u objasnidbeni model koji nameće Mirjana Kasapović ne uklapa se činjenica da se autor zvao Živojin, i da je znatno prije zasjedanja ZAVNOBiH-a i posvećenja formule »ni, ni, ni, već i, i, i« odlučno tvrdio: »Ako se ikojoj istorijskoj pokrajini mora dati autonomija, to je Bosni i Hercegovini«; istraživači koji građi pristupaju bez ideoloških naočala ne vide u njegovom pisanju protiv »Veliko-Srba koji ne spominju Crnu Goru« ni anomaliju ni kuriozitet, jer za njih razlikovna značajka Živojina Perića nije da je bio Srbin već da je bio liberal.20

O pojmu " hazarsko lice ", koji se povezuje s vizantijskim patrijarhom Fotijem, što odgovara istorijskoj istini, ali pre svega s princezom Ateh, izmaštanim likom, pisac kaže: " Hazarskim licem nazivana je osobina svih Hazara, pa i princeze Ateh, da svakoga dana osvanu kao neko drugi, pod sasvim novim i nepoznatim licem tako da imaju muke i s najbližim srodnicima da se prepoznaju.

Pravi proces ocene sovjetske avanture sada može, konačno, početi: kako je to u svojoj istorijskoj mudrosti isticao Hegel ' Minervina sova poleće u sumrak ' (Malia, 1994: 4). 19. Nasuprot revizionističkoj sovjetologiji na koju se Žižek oslanja, Malia, poput Firea, ističe nepostojanje institucionalnog nasleđa sovjetske ere: Nikada se do sada tako velika i svemoćna imperija nije slomila u mirnodopsko vreme, bez udara vojnog poraza, iz potpuno unutrašnjih razloga...

U Pavićevim delima ova karakteristika može se, pre svega, prepoznati kao prezir i ironija prema istorijskoj istini i istorijskom iskustvu.

Pošto svim bićem i svom delatnošću svojom potpuno zavisi od ovaploćenog Boga, Crkva se sva zasniva na istorijskoj stvarnosti evanđelske blagovesti: Logos postade telo, tj. postade Bogočovek.

Ma koliko taj proces bio neprirodan, suprotan istorijskoj logici, on daje očigledne rezultate, moćno doprinoseći dezintegraciji srpskog naroda.

Tamo djeluju fašističke organizacije poznate kao Obraz i 1369, tamo su na vlasti i četnički vojvoda Tomislav Nikolić, Miloševićev šegrt Ivica Dačić, te uvjereni nacionalist i četnik Aleksandar Vučić ex Miloševićev ministar za informiranje, koji je iz radikalne stranke Vojislava Šešelja izašao tek potkraj 2008. g., a do tada već izrekao sve što je imao o istorijskoj srpskoj granici na liniji Virovitica-Karlovac-Karlobag.

Završavajući ove redove u nadi da će nam Bog pomoći, apelujem na naše vjernike u nas i u dijaspori da pruže ruku spasa ovoj drevnoj istorijskoj svetinji, zavjetnom mjestu naših pređa.

To je užurbalo moje traganje za neprekinutim, izvornim i zakonitim, apostolskim poretkom ustanovljenim u istorijskoj Crkvi.

Shvatite, pre ili kasnije MORAĆE SE PONOVO PISATI ISTORIJA XX VEKA za prostor Kraljevine SHS, Kraljevine JUGOSLAVIJE, SR JUGOSLAVIJE i svih država nastalih raspadom SFRJ 05.04.1941. godine je dan D u Istorijskoj čitanki svih naroda sa prostora bivših jugoslavija, sve posle toga je.

Umesto da postavi sebe kao subjekta kritičke refleksije u sopstvenoj istorijskoj realnosti i zasnovano na sopstvenoj praksi otpora, ona fabrikuje nove moralisičke pristupe saradnji.

Pišeš, iseljeniče moj, o ISTORIJSKOJ istini pa nije jasno iz koje si ti zapravo dijaspore

O Muslimanima na str. 9. Programa SNO-a piše: Svoj odnos prema muslimanima kojima je maternji jezik srpski, SNO podređuje istorijskoj svesti i etničkoj istini da su oni srpskog nacionalnog korena i da ih muslimanska vera, koju si njihovi preci najčešće silom prihvatili od turskog okupatora, od narodnog srpskog stabla ne može da odvaja.

To je platio na istorijskoj 8. sjednici Centralnog komiteta Saveza komunista Srbije smjenjivanjem sa svih funkcija.

Zaslugom izdavača, Helsinškog odbora za ljudska prava u Srbiji, estetski odlično opremljena knjiga, Savremenici fašizma, predstavlja važan doprinos istorijskoj nauci već samom činjenicom da je rađena na temelju analitičko-sintetičkog pristupa posmatranoj tematici, višegodišnjem iščitavanju brojnih, pre svega primarnih izvora, dnevnih listova, novina, brošura, knjiga, časopisa (političkih, književnih, medicinskih, pravnih, etnografskih, religijskih, vojnih, satiričnih, prosvetnih, umetničkih, privrednih...) Svi ovi izvori podvrgnuti su metodološkom postupku u najboljem duhu kritičke istoriografije.

Iste godine, 1917. kada je peterburški proletarijat izveo prvu uspešnu socijalističku revoluciju u istoriji, temeljno pripremanu kroz decenije rada ruske narodnjačke inteligencije, u Aleksandriji u tada britanskom Egiptu, rodio se Erik Hobsbaum, istoričar koji će svojim delom, ali i idejnim stremljenjima predstavljati sui generis katalizatora revolucije u istorijskoj nauci, tokom druge polovine XX i početkom XXI veka.

Nakon tzv. demokratskih promena, koji istorijskoj nauci nisu donele manje (samo) ponižavanja i zloupotreba nego u vreme 90 - ih, kada je čitava srpska istorija pretvorena u hagiografiju zlatnih doba i heroja, sve do 1945. kada je došao mrak i ukinuta demokratija, pa je zbog toga iz samih vrhova vlasti poručivano da se na pomen šefa kvislinške uprave Milana Nedića mora stajati u stavu mirno, Olivera Milosavljević objavljuje monografiju o kolaboraciji u Srbiji 1941 - 44. potisnutu i retko obrađivanu temu u poslednje tri decenije.

U širokoj istorijskoj perspektivi zapadnjački dogmat o nepogrešivosti čoveka nije drugo do pokušaj da se umirući humanizam oživi i obesmrti.

Šta na kraju reći o onima koji su sebi postavili zadatak da pomoću novca prigrabe sva bogatsva ovozemaljskog sveta i budu njegovi vladari u sledećoj istorijskoj epohi (Nuovus ordo seclorum)?

Danas - kad se navršava 120 godina od njegovog rođenja (25. maja 1892.) - možda ipak nije kasno za neka razmišljanja o Titovom vremenu i njegovoj istorijskoj ostavštini.

Jer, antifašizam je još od svoje pojave na svjetskoj istorijskoj sceni tridestih godina XX stoljeća, pa do danas, znao da uspostavi jasnu i pouzdanu liniju razgraničenja između ropstva i slobode, totalitarizma i demokratije.

Pokušajmo bar malo da složimo kockice ove velike igre koja se upravo približava jednoj velikoj istorijskoj kulminaciji (koja može odneti mnogo ljudskih života na čitavoj planeti) i zver obuzdati (ne može se uništiti) ili je totalno olsoboditi. [ Kliknite za nastavak ]

Dejan predaje političku istoriju na univerzitetu Stirling u Škotskoj i sa njim smo razgovarali o ovoj istorijskoj sednici.

Pošto je Dobom revolucije načinio značajan iskorak u istorijskoj nauci, skrećući pažnju na svoj talenat, akribičnost i misaonost, sledećim tomom Doba kapitala 1848 - 1875. (Zagreb, 1989.) etablirao se kao nezaobilazan autoritet, čije se knjige odlikuju čitljivošću, kreativnošću, produbljenim analizama, blistavom erudicijom.

Širokim zamahom predstavio je nastanak svetske ekonomije, ostavljajući značajni trag, ali i lični pečat u istorijskoj nauci.

Cohn 1970) Tragovi kratkotrajnog prisustva milenarista na istorijskoj sceni su oskudni i govore o iznenadnim pobunama i seljaštvu brutalizovanom bedom i zapaljivim propovedima sveštenika, koje su pratile pokretanje krstaških ratova.

Sve godine, lična imena i zbivanja odgovaraju u potpunosti istorijskoj istini, tačnije istorijskim izvorima koji dolaze iz tri religijske sredine pa imaju različit i selektivni pogled na hazarsku istoriju.

U tome je dodatna vrednost Radakovićeve dramske rekonstrukcije motiva iz proze Slavka Kolara, koji pripadaju jednoj drugoj književnoj i socio-istorijskoj epohi.