Tim tonom su i komandiri izdavali svoje zapovijedi, pa su vojnici odmah shvatili da je to naredba da se ide u sigurnu smrt.

U kiši metaka i granata bataljun se razbio: nastala je opća zbrka i pomutnja, komandiri i komesari četa nisu znali gdje su im vojnici, izgubljena je veza sa štabom bataljuna.

Svi ti naši bombaši i ubojice, svi ti prošli i budući komandiri šamili koji bauljaju po ruševinama ove zemlje, samo su vrh sante leda i direktan produkt upravo te zloćudne normalnosti koja nam je urušila dom, sustav vrijednosti izokrenula naglavce i u glavama novih generacija temeljito pobrkala lončiće.

Kada ste to opisivali tada se nije zazivalo sekularne djelove drustva (one sto su posjedovali SVO oruzje i SVU politicku moc u bivsoj tvorevini, sto su jedne religiozne i nacionalno svjesne naoruzali a druge, trece i ostale u potpunosti razoruzali, one koji su se deklarirali anacionalnim i ateistickim komunistima, onima kakvim su MORALI biti svi oficiri oruzanih snaga, svi predsjednici mjesnih zajednica, opcina i visih razina vlasti, svi diplomati, svi komandiri milicijskih stanica, svi direktori velikih i vecih i skoro svi direktori malih privrednih subjekata, ukratko SVI koji su na ISTA mogli utjecati) nego se, iako medju njima jednog utjecajnog bilo nije, samo klerikalne optuzivalo za rat.

Komandiri vode ljude u grupama ili idu u malim grupicama.

Komandiri na čelu vodova, četa, komandanti u bataljone.

Od njih neki su kasnije postali ne samo sjajni partizanski borci nego i politički isto kao i vojni rukovodioci i komandiri.

Komandiri su bili ljudi s kakvim-takvim vojničkim iskustvom, a njima ravnopravni politički komesari bili su isključivo komunisti ili njihovi pouzdani sljedbenici.

Najpri smo bili postanari u Miškovca, jednoga od naši prvi komandiri (sad se to zove zapovjednik), a kad smo priresli one njegove dvi sobe u koje nas je smistija, onda nas je lokalna vlast smistila u staru kuću, na mistu di je sad Ambulanta.

Već poslije pada Italije kad se vidjelo kuda ratna sreća puše, komora se pdjelila i komesari, komandiri i ostali su počeli dobivati zasebno sledovanje.

Za nepuni sat Boričevac je bio u plamenu«, kaže vođa palitelja Gojko Polovina i nastavlja: »U masi neboraca, tog momenta u pljački i paljenju učestvovao je znatan broj boraca, od kojih su neki poslije toga bili sjajni ne samo partizanski borci, nego politički i vojni rukovodioci, komandiri komandanti.

Citirao je Gojka Polovinu koji u knjizi svjedočenja »Prva godina ustanka u Lici« (Beograd, 1988, str. 340 i 342) piše o tim događajima: »ostaje činjenica da je u masi neboraca tog momenta u pljački i paljenju učestvovao i znatan broj boraca, od kojih su neki poslije toga bili sjajni ne samo partizanski borci nego politički i vojni rukovodioci, komandiri, komandanti.

Borci, komandiri, komandanti i politički komesari (...) Još silnije uništavajmo okupatore, ustaše, četnike

A. B. učestvovao znatan broj boraca od kojih su neki poslije toga bili sjajni ne samo partizanski borci nego politički vojni rukovodioci, komandiri, komandanti.

Gojko Polovina (Svedočenje, Prva godina ustanka u Lici, Beograd, 1988., str. 340. i 342): " Za nepun sat Boričevac je bio u plamenu.Ostaje činjenica da je u masi neboraca toga momenta u pljački i paljenju učestvovao i znatan broj boraca, od kojih su neki poslije toga bili sjajni ne samo partizanski borci nego politički i vojni rukovodioci, komandiri, komandanti.

Naprijed navedeni komandiri svi su bili nazocni u napadu na Vukovar.

1. Naravno, no iz redova partizana, regrutirani si komandiri i podobni koji su katastrofalno vladali istim pa čak i gorim metodama, protiv kojih su se borili u WWII, vjerujući u bolje i pravednije društvo i uredjenje.

Sa svečanog osnivanja naše Druge dalmatinske udarne brigade, mi, borci, komandiri, komandanti i politički radnici, šaljemo Tebi, druže Tito, vodiču naš u ovom teškom, neravnopravnom ali pobjedonosnom ratu, svoje prve partizanske plamene pozdrave.

Uzalud su komandiri pokušavali zaustaviti povlačenje i okrenuti kolonu prema Sumartinu - nitko ih nije slušao

On nije doduše spomenuo ubojstvo preostalih mještana nego je detaljno opisao pljačku i palež sela, a na stranici 342. naveo je da ostaje činjenica da je u masi neboraca toga momenta u pljački i paljenju učestvovao i znatan broj boraca, od kojih su neki poslije toga bili sjajni ne samo partizanski borci nego i politički i vojni rukovodioci, komandiri, komandanti. Polovina na stranici 338. izričito tvrdi da je grupa naših boraca, čija imena nikad nisam uspio saznati, i pored naše naredbe izvršila napad na Iveziće. Slično je o uništenju Boričevca progovorio i drugi istaknuti organizator ustanka u istočnoj Lici i član Komunističke partije Đoko Jovanić u svojoj knjizi Ratna sjećanja, Beograd 1988., str. 79. On također ne spominje četnike i ubojstva preostalih stanovnika sela kao one koji su uništili Boričevac, te ističe da tek 2. augusta oko 11 sati naše jedinice ulaze u Borićevac.

Borci, komandiri, komandanti i politički komesari

Stvaraju se odredi, komandiri se biraju tajnim glasanjem, prave se fortifikacijski objekti u svim selima, skuplja se hrana i prave se barake, osposobljavaju pećine za sklanjanje žena i dece.

Zavrsi on posao te upita onako hvalisavo vojnika koji je drzao mazgu: " De mi Boga ti reci rade li to obicni vojnici ovako dobro kao mi komandiri? " Vojnik mu odgovori: " Ne dragi komandire, vojnici dodju do mazge, uzjase je i odu do prve jave kuce, te tu obave svoje potrebe... "

U ovoj zgradi nalazila se policija, ili, kako su ih kažnjenici morali oslovljavati, " komandiri ".

U to vrijeme, svi su ti komandiri, komesari, i ' ' osloboditelji ' ', na prvom mjestu slavili Staljina i Crvenu armiju, pa Tita i Partiju, a ubijali su Hrvate po nacionalnoj osnovi.

Dok su komandiri ORA Dr. Dragan Dabić, Zoka i Ujče, pokušaali izvršiti postrojavanje svoje brigade, za to vrijeme omladnika i komndirka Višnja Dobra Vibracija, je dijelila alat omladincima u poodmaklim godinama iz Novog Vinodoslkog.

Drugovi i drugarice, borci, komandiri, komandanti i politički komesari [... ]

Malo me ipak zanima i kopka kako bi reagirali naši vrhovni komandiri...

Također Polovina navodi da se " znatan broj boraca " pridružio masi neboraca u pljački i paljenju " od kojih su neki poslije toga bili sjajni ne samo partizanski borci nego i politički i vojni rukovodioci, kao i komandiri. ".

Naši hrabri borci i vojni komandiri Revolucionarnih vojnih snaga koji su sudjelovali u herojskim međunarodnim misijama, bili su blizu toga da postanu žrtvama nuklearnih napada protiv kubanskih trupa koje su bile u borbama blizu Angolske južne granice od kuda su Južno afričke rasističke snage u ono vrijeme pozicionirane na namibijskoj granici bile izbačene nakon bitke kod Cuito Cuanavale