Tako je, odlukom Prvog vaseljenskog sabora u Nikeji 325. godine, ustanovljeno je da Uskrs, kao pokretni praznik, spada u prvu nedelju posle punog meseca, nakon prolecne ravnodnevnice, a da se pri tome ne sme poklopiti sa judejskom Pashom. "

Crkva je prihvatila je ovaj kalendar na Prvom Ekumenskom Saboru 325. godine u Nikeji.

Na Prvom i Drugom vaseljenskom saboru, sazvanim u Nikeji (325) i Carigradu (381), Sveti Oci su boreći se protiv Arija i duhoboraca, sastavili sažeto Ispovedanje vere, zvano Simvol vere, koji i danas čitamo i pevamo na svakoj Sv. Liturgiji.

Na prvom Vaseljenskom saboru koji je održan 325. godine u Nikeji sastavljeno je prvih osam članova Simvola Vere.

Prvi je održan u Nikeji, 325. godine, i tada je osuđeno Arijevo učenje.

Treći, održan 431. godine u Nikeji, poslužio je da Kirilo Aleksandrijski, poguran od papa, zvanično osudi Nestorijevo propovedanje.

dakle SVETI SAVA JE po tebi osnovao japansku pravoslavnu crkvu.ja govorim o sustini stvari.cinjenica je da je sava u nikeji postao arhiepiskop srpske crkve odvojene od ohridske arhiepiskopije.dakle srpska crkva nije nastala u 19 vijeku ili 20. vec u 13. a to svjedoce mnogi istorijski dokumenti, manastiri, freske.....................

Valentinijan, stariji od braće, rođen 321. godine, počinje vojnu karijeru potaknut ocem što rezultira njegovim izborom za cara 25. veljače 364. godine u Nikeji.

Ali, nize izlozeni simvol, najcesce je upotrebljavan u Pravoslavnoj crkvi, sastavljen je na dva vaseljenska sabora, u Nikeji (325. g.) i u Carigradu (381. g.).

stani, pa ti si onaj Aries koji je pogubljen u Nikeji? zar se ti nisi borio za određeno crkveno učenje blisko Islamu?

Nekršteni car Konstantin, koji je u Nikeji sazvao mnoge episkope, u svojoj Poslanici Crkvi u Aleksandriji i svojoj Poslanici crkvama (Sokrat: ' Historija Crkve ', I, 9) izražava svoje zadovoljstvo što sa episkopima može biti »ravan drug u službi.« Eusebije, ideolog Konstantinove ' hrišćanske ' države stavlja u usta Caru sledeće reči, upućene jednom prilikom episkopstvu, kojim se on lažljivo ograničavao samo na nadgledništvo pagana i nekrštenih: »Vi ste episkopi onih koji su unutra u Crkvi, a ja sam od Boga postavljeni episkop onih koji su izvan/epískopos tMn ektós /.« (IV, 14) Car Lav II nadmeno ukazuje i piše rimskom pontifu Gregoriju II (715. - 731. g. ne.): »Car sam i sveštenik.« (Mansi, II, 976) Na arelatskom (353. g. ne.) i mediolanskom (355. g.) saboru imperator Konstantije preteće je ukazao da njegova carska želja važi kao kanon.

Potvrda je stigla poslije Vaseljenskog sabora u Nikeji 325 godine.

Sažeto Ispovedanje vere, zvano Nikejsko - Carigradski Simvol Vere, sastavili su sveti oci Crkve na prva dva Vaseljenska sabora, koji su održani u Nikeji (Mala Azija) odnosno Carigradu, da bi sačuvali čistotu Nauke Hristove od raznih lažnih učenja, jeresi.

Prva reč: Da se setimo tvrde Slave česne i nebesne, koja može da nam pomogne: Za imena Gospoda Boga, Svete Živonačalne, Jednosušne i nerazdelne Trojice: Oca i Sina i Svetoga Duha; da se Gospodu Bogu, Svetoj Živonačalnoj Trojici, smerno poklonimo i zamolimo: Va slavu i čest (svi odgovaraju: Va slavu i čest) Druga reč: Sve za tvrde Slave nebeske: Blagoga Hrista i Časnoga Krsta, - Blagoga Hrista kome se molimo i Časnoga Krsta kojim se krstimo; da se Blagome Hristu i Časnome Krstu smerno poklonimo i zamolimo: Va slavu i čest (svi odgovaraju: Vas slavu i čest) Treća reč: Najskorije rekosmo za Blagoga Hrista i Časnoga Krsta, a ovo da reknemo za dva dana odabrana: Svete Petke i Svete Nedelje - Svete Petke, Raspeća Hristovoga i Nedelje Vaskrsenja Njegovoga; da se Sv etoj Petki i Nedelji smerno poklonimo i zamolimo: Va slavu i čest (svi odgovaraju: Va slavu i čest) Četvrta reč: Za imena Gospoda Boga i tvrde Slave nebeske: svetih slavnih Proroka, koji prorekoše dolazak Spasitelja našega: Sv etog Preteče i Krstitelja Jovana, kuma Božijeg; sveta četiri velika proroka: Isaije, Jeremije, Jezekilja i Danila; svetih slavnih apostola Hristovih, koji nauku Njegovu propovedaše; propovedaše i nama u amanet ostaviše i sveta četiri velika Jevanđelista Hristova: Mateja, Marka, Luku i Jovana, koji sveta Jevanđelja napisaše i nama za spasenje ostaviše; da se njima smerno molimo i poklonimo: Va slavu i čest (svi odgovaraju: Va slavu i čest) Peta reč: Sve za tvrde Slave nebeske i svete Nebeske Sile Bestelesnih: Sv. anđela i arhanđela, šestokrilih Serafima i mnogookih Heruvima, služitelja prestola Božija mišeceju visokuju, svetih sedam velikih arhanđela: Mihaila, Gavrila, Urila, Salatila, Rafaila, Varahila i Jegudila, koji svemirom - vaseljenom kao munje kruže i Gospoda Boga Tvorca svoga služe; da se bestelesnim Silama smerno poklonimo i zamolimo: Va slavu i čest (svi odgovaraju: Va slavu i čest) Šesta reč: Najskorije pomenusmo svete Nebeske sile bestelesne, a ovo reknemo za velike vaseljenske učitelje i svetitelje: Vasilija Velikog, Grigorija Bogoslova i Jovana Zlatousta, Sv etog Nikolaja Čudotvorca, Atanasija i Kirila patrijarhe aleksandrijske; S v etog apostola, prvomučenika i arhiđakona Stefana, Sv etog velikomučenika Georgija Pobedonosca, Dimitrija Mirotočca, Teodora Tirona i Teodora Stratilata; Sv ete tristotine i osamnaest bogonosnih otaca naših, koji u Nikeji Sabor sabraše, bezumnoga Arija osudiše, veru u Sv etu Trojicu utvrdiše, Pravoslavlje uzdigoše i mi im po veri verovasmo sada i uvek; - svetoga mučenika Kneza Lazara i novog mučenika Đorđa Kratovca, koga Turci u Sofiji u ognju sagoreše, ali mu veru u Hrista ne pokolebaše; svetih srpskih matera naših: Sv ete Petke Paraskeve, Ane - Anastasije, Jelene, Evgenije, Jefimije i Angeline majke Krušedolske; da se Gospodu Bogu i velikim svetiteljima, velikomučenicima i prepodobnim materama srpskim smerno poklonimo i zamolimo: Va slavu i čest (svi odgovaraju: Va slavu i čest) Sedma reč: Za imena Gospoda Boga i tvrde Slave nebeske i svetih čudotvoraca i iscelitelja: Kozme i Damjana, Kira i Jovana, Pantelejmona i Ermolaja, Sampsona i Diomida, Talaleja i Trifona, koji zlato i srebro ostaviše, vodu pregaziše i Gospoda Tvorca svoga delima pravednim proslaviše; da se i njima smerno poklonimo i zamolimo: Va slavu i čest (svi odgovaraju: Va slavu i čest) Osma reč: Svi volimo i Gospoda Blagoga molimo za svete i tvrde Slave nebeske koja može da svima pomogne i sviju slavnih hrišćanskih imena, koje pravoslavni hrišćani slave od Istoka do Zapada i od Severa do Juga, koje ne možemo pobrojati, ali se možemo Bogu moliti i njima pokloniti; za hleb i desnu ruku, koja nas hrani i od zla brani; desna nam ruka ne malaksala Bogu se moleći i dobro čineći; njiva nas naša ne izdala: rodom rodila i plodom plodila; da Bog oprosti sagrešenja naša koja mi Njemu učinismo uredno u crkvu ne dolazeći, grehe ne ispovedajući i nedostojno se pričešćujući; što u postu premrsili; na putu putujući, u bolesti bolujući; što se o prazniku ogrešismo; u zrelu žitu i suvu senu, a imeno u Nedeljicu - nebesku Caricu.

Vizantijski car i carigradski patrijarh, koji stoluju u Nikeji, morali su se s pažnjom odnositi prema ovakvim Srpskim zahtevima.

U Nikeji 1219. Sava je postao prvi Srpski arhiepiskop, Srpska crkva je postala samostaln i ni od koga zavisna arhiepiskopija.

Također povjesničari smatraju da je na koncilu u Nikeji 325. godine. došlo do prilagođavanja kršćanskih spisa kako bi se oni učinili prihvatljivim za cara Konstantina te se tako uvjeri cara u kršćanstvo koje će onda postati državnom religijom Rima...

Uz brojne izložene ikone izrađene u različitim tehnikama, kao slike, mozaici ili u kovini, iscrpno je izložen i problem ikonoklazma, odnosno pitanja zabrane prikaza u religiji Bizanta: rasprave su započele 726. da bi konačno na koncilu u Nikeji 843. bilo zaključeno da se odobrava prikaz Krista kao čovjeka, no štovanje i pobožnost usmjereni su isključivo prema Bogu.

Pravilo 18 Prvog vaseljenskog sabora u Nikeji đakonima zabranjuje da sede među sveštenicima, pozivajući se implicitno na ranija pravila. Četvrti vaseljenski sabor u crkvene dužnosnike ubraja još i ekonoma, eudika (h eydikía = ' pravedni sud ') i paramonara (paramón/i/mos = ' verni ', ' trajan ') (prav. 2); ekonom je je bio klerik koji je po volji episkopa upravljao crkvenim imetkom (Četvrti vaseljenski sabor, prav. 25 i 26).

Sabin, episkop Makedonaca u Herakliji Trakijskog, koji je u jednoj knjizi sabrao sve što su episkopi na različitim saborima odredili, sa ljude okupljene u Nikeji 325. godine tvrdio je da su " najobičniji prostaci ".

Atanasije Veliki ukazuje kakav stav treba zauzeti prema onima koji se kolebaju oko upotrebe izraza istobitan: »Prema onima koji prihvataju sve drugo što je napisano u Nikeji a jedino se kolebaju oko izraza jednosuštni/to homooýsion /, treba se odnositi ne kao prema neprijateljima.

I posle Sabora u Nikeji pojavljivala su se i druga pravila sjedinjujuće vere, i bila povod za velike sukobe, pa i pogrome.

Drugo-nije bilo reči na saboru u Nikeji o spisima Biblije, to jest-nije tada ništa odlučivano o tome.

Osim nazočnosti biskupa u Nikeji i pečat ravenskog egzarha u Saloni.

Biskupe iz Dalmacije u Nikeji 754. navodi Mihael Sirijac.

Takođe, pored problema tzv. Arijanske jeresi zbog kojeg je i sazvan koncil u Nikeji, na tom linku kojeg si ostavio probaj mi pronađi nešto u kanonu Novog zaveta, bio bih ti zahvalan

Tako se u 17 - oj odredbi čuvenog Prvog vaseljenskog sabora održanog 325. god. u Nikeji iznosi: " Pošto su se mnogi ogrešili o kanon i zavedeni bogastvom i dobitkom, zaboravivši na božansko Pismo koje kaže " Srebro svoje ne dade pod kamatu "/' Psalmi ', 14:5 /, i dajući traže postotak, zato sveti i veliki Sabor smatra za pravedno da, ako se ko nadje da posle ove odluke uzima kamatu na pozajmljeno, ili na drugi način to čini uzimajući jedan i po put, ili što drugo izmišlja radi nečasne koristi, neka bude izbačen iz klera i tudj popisu sveštenika.

Konstantinu i njegovoj vojsci je se, tako, navodno pre bitke sa Maksentijem 28. oktobra 312. g. ne. oko podneva na nebu, iznad sunca, ukazao krst od svetlosti, sa grčkim natpisom: En toýtM níka ' Ovim pobeđuj ' (De vita Constantini, I, 28). (Inače, i Prvi Vaseljenski sabor ' pobedonosni ' car Konstantin je sazvao u gradu pobede, bitinijskoj Nikeji III, 6) Uveče, u snu, Konstantinu, koji nije bio siguran u značenje prikazanja sa neba (koje određuje sudbine ljudske) se tobože javlja sam Hrist sa istim znamenjem krsta koje je video na nebu, te mu zapoveda da načini vojnički steg sličan viđenom znaku, pod kojim će pobeđivati neprijatelje.

02.04.2013. u 13:48 h brljakvm je napisao/la: Nesporazumi oko izračunavanja tačnog datuma Vaskrsa koji su postojali u ranom hrišćanstvu rešeni su na Prvom vaseljenskom saboru u Nikeji 325. godine.

Problem 3 Da li je verovanje u Isusovo Božanstvo primilo odlučujuće odobrenje " tajnim glasanjem " u Nikeji, 325. godine n. e.