Dramom o Ozirisu započinje drugi krug mitologije - antropogeneza.

Znači li to da je tema sparagmosa, uzaludnosti i kanibalizma, koja prožima mitove o Ozirisu, Orfeju, kao i hrišćanske euharističke obrede, zapravo univerzalna civilizacijska paradigma?

Tako, preko Šive, Ozirisa, Apolona i Dionisa, Serapisa i brojnih drugih dolazimo i do Krista, a kao što se predstavnici katoličkih, pravoslavnih, raznih protestantskih i drugih snaga ima različito mišljenje o oblicima i odnosima među trojstvima, anđelima, svecima i drugima isto tako su predmetom sukoba viših redova u hijerarhijama egipatskih gradova bili više obožavane specifične hijerarhije, a mitologizirana priča te kult o Ozirisu prelazila je granice pokrajina.

Poneki autori gledaju Ozirisa kao boga vegetacije, onoga koji umire i ponovno uskrsava, kako se to susreće u mitovima o Ozirisu, Izidi i Horusu.

Naravno da ne postoji nikakva reinkarnacija već postoji samo raj i pakao.Demoni mogu znati prošlos ali budučnost nikada.Kad demoni zaposjednu neku osobu oni joj govore o njezinim prošlim životima (naravno laž). Isto se događ ai kod hipnoze i u nekim stanjima transa (yoga, reiki, transcedetalna meditacija i sl.). Mnogi ljudi štuju pale anđele (demone) pod bogove poput hindusa, raznih filozofija new agea i sl. Tako se klanjaju Ozirisu, bogu Ra, Šivi i sl.

Od najstarijeg doba na visokoj je cijeni, pa je tako, na primjer, u Egiptu bila posvećena bogu Ozirisu.

Ljudska sudbina i način njenog ostvarenja opisani su jezikom simbola u mitu o bogu Ozirisu, koji predstavlja arhetip čovjeka.

21. U pravoj Gnozi nema sekti, stoga budi pažljiv da ne bogohuliš ime pod kojim netko drugi poznaje svoga Boga; jer ako bogohuliš Jupitera, ti ćeš bogohuliti JHVH, a u Ozirisu JHŠVH.

Slari Grci su bršljan posvetili Dionizu, a Egipćani Ozirisu kao simbol veselosti i društvenosti.

Općenito, cjelokupna ceremonijalna magika vuče korijene iz egipatske magike - pa tako i vjerovanje u snagu riječi, imena, izgovor i zazive na " nepoznatom božanskom " jeziku ili dijalektu u odnosu na entitete.Pogledaj npr. legendu o Ozirisu i Izidi.

Naime, najznačajniji egipatski mit upravo je onaj o Ozirisu i Izidi.

To vjerovanje potječe iz sage o Izidi i Ozirisu.

Ako bi duša prošla, Thoth bi to zabilježio, a Horus bi dušu odveo Ozirisu, do kojeg su stajale Izida i Neftis.

Inače Grci su izjednačavali Dionizija i Ozirisa o čemu naširoko raspravlja Plutarh u svom djelu o Izidi i Ozirisu.

Pročitah još jednom pjesmu, osjetih Izidinu snagu i ljubav prema OZIRISU.

Također, Set je svom bratu Ozirisu odsjekao falus i bacio ga u Nil.

Poznat je po ruševinama kompleksa hramova posvećenih bogovima Amonu, Ozirisu i dr.

Svetište je okruženo svetištima, odajama, grobnicama i prostorijama posvećenim raznim bogovima, među ostalima Ozirisu i Mehit, lavici koja čuva put duši na putovanju prema vječnom životu.

Čitav taj kozmički red su prenijeli u mitološke simbole, kao što je mit o Ozirisu u Egiptu ili mit o Inanni Ištar diljem Mezopotamije.

Sve je bilo tu, trebao je samo uzeti ali ako pokaže svoju odanost božanstvima Adonu i Ozirisu umjesto nebeskom Bogu.

Poznate su egipatske litanije Rau, Sokaru i Ozirisu.

Još su ga stari Egipćani pripisivali bogu Ozirisu, koji je slikan sa štapom od bršljana, a i štap grčkog boga vina Dioniza bio je isprepleten bršljanom.

Prema helenističkim inačicama Mita o Ozirisu Anubis je sin Ozirisa s Neftidom, sestrom Izide.

Spominje se još u starom Egiptu, gdje je bio posvećen bogu Ozirisu.

Kuka i flagellum simboli su koji izvorno pripadaju Ozirisu koji vlada nad silama reprodukcije života i vegetacije.

Nakon što su Velika majka Nut i njezin brat i muž Geb napučili obale Nila svim povrtnim blagom i tako ih prepustili Svemoćnom Rau, on se požalio svojim slugama, a Nutinim i Gebovim sinovima i kćerima, Ozirisu, Setu, Izidi i boginji Neba, prelijepoj Neftis, s kojom je svakodnevno vodio ljubav, da nema nijedne biljke koja bi se mogla podičiti oblikom njegova sunčeva diska i tako nicati isključivo u njegovu slavu.

U mitu o Ozirisu stoji da ga je iz ljubomore raskomadao njegov brat Set.

Bez sumnje Mit o Ozirisu, koji u egipatskom izvorniku nikad nije pronađen u cijelosti, već je poznat iz grčkih i rimskih interpretacija, glavni je izvor svih mitskih motiva u književnosti nastaloj od Srednjeg kraljevstva do helenizma.

U Srednjem kraljevstvu javlja se i niz mitova što se nadovezuju na Mit o Ozirisu.

Ovom mitskom epizodom iz egipatskog izvornika koja predstavlja nastavak Mita o Ozirisu bavili su se mnogi stručnjaci nalazeći u njemu dimenzije o kojima se rijetko govori kad je riječ o starom Egiptu.