Kad se potvrdi izbijanje slinavke i šapa i utvrdi serotip virusa, određuju se antigenske značajke tog virusa u odnosu na referentni cjepni soj, prema potrebi uz pomoć Referentnog laboratorija za slinavku i šap Europske unije.

1. Lokacija zooloških vrtova i odobrenih tijela, instituta ili centara uz migratorne putove ptica, osobito iz zemalja u kojima je potvrđena visoko patogena influenca ptica, uzimajući u obzir otkriveni serotip i vjerojatnost da su divlje ptice zaražene. 2. Udaljenost zooloških vrtova i odobrenih tijela, instituta ili centara od močvarnih područja i vodenih površina poput ribnjaka, močvara, jezera ili rijeka na kojima se okupljaju migratorne vodene ptice. 3. Lokacija zooloških vrtova i odobrenih tijela, instituta ili centara u područjima visoke gustoće ptica selica, osobito vodenih ptica.

Nova bakterija pokazuje površinske karakteristike kao i rijedak serotip O104: H4, zbog čega je i bila identificirana u laboratoriju Robert Koch Instituta u Munsteru.

(c) uzročnike izbijanja bolesti koje se prenose hranom, uključujući ako je moguće serotip ili drugi konačni opis uzročnika.

Svaki serotip salmonele može izazvati bilo koji ili sve dolje opisane kliničke sindrome, iako je određeni serotip često povezan sa specifičnim sindromom.

Testiranje mora biti provedeno najmanje 28 dana od datuma početka zaštite životinja od napada vektora ili razdoblja sezonski slobodnog od vektora; d) životinje su prije otpreme bile držane u zoni sezonski slobodnoj od bolesti plavog jezika za vrijeme razdoblja sezonski slobodnog od vektora ili su bile zaštićene od napada vektora najmanje 14 dana te su tijekom tog perioda pretražene testom identifikacije uzročnika u skladu s važećim OIE Priručnikom za dijagnostičke testove i vakcine, s negativnim rezultatom, provedenim najmanje 14 dana od datuma početka zaštite životinja od napada vektora ili razdoblja sezonski slobodnog od vektora; e) životinje potječu iz stada cijepljenih u skladu s programom cijepljenja odobrenim od nadležnog tijela i životinje cijepljene protiv serotipa (ova) koji je prisutan ili može biti prisutan u epidemiološki relevantnom zemljopisnom području podrijetla, te životinje su još uvijek unutar vremenskog razdoblja imuniteta garantiranog u specifikaciji cjepiva odobrenog za program cijepljenja i udovoljavaju barem jednom od sljedećih uvjeta: (i) cijepljene su prije više od 60 dana prije otpreme; (ii) cijepljene su inaktiviranim cjepivom prije barem onoliko dana koliko je potrebno za početak stvaranja imuniteta što je određeno u specifikaciji cjepiva odobrenog za program cijepljenja te su pretražene testom identifikacije uzročnika u skladu s važećim OIE Priručnikom za dijagnostičke testove i vakcine, s negativnim rezultatom, provedenim najmanje 14 dana od početka stvaranja imuniteta određenog u specifikaciji cjepiva odobrenog za program cijepljenja; (iii) prethodno cijepljene i nadocijepljene s inaktiviranim cjepivom unutar vremena trajanja imuniteta garantiranog u specifikaciji cjepiva odobrenog za program cijepljenja; (iv) držane za vrijeme razdoblja sezonski slobodnog od vektora u zoni sezonski slobodnoj od rođenja ili najmanje 60 dana prije datuma cijepljenja te su cijepljene inaktiviranim cjepivom prije barem onoliko dana koliko je potrebno za stvaranje imuniteta što je određeno u specifikaciji cjepiva odobrenog za program cijepljenja; f) životinje nisu nikad bile cijepljene protiv bolesti plavog jezika i uvijek su bile držane na epidemiološki relevantom zemljopisnom području podrijetla gdje nije bilo, nema ili vjerojatno nema više od jednog serptipa virusa bolesti plavog jezika i: (i) serološki su dva puta testirane u skladu s važećim OIE Priručnikom za dijagnostičke testove i vakcine na prisutnost protutijela za serotip virusa bolesti plavog jezika sa pozitivnim rezultatom, a prvo testiranje uzoraka je provedeno između 60 i 360 dana prije datuma otpreme dok je drugo testiranje uzoraka provedeno najranije sedam dana prije datuma otpreme; ili (ii) serološki su testirane u skladu sa OIE Priručnikom za dijagnostičke testove i vakcine na prisutnost protutijela za serotip virusa bolesti plavog jezika sa pozitivnim rezultatom, a testiranje je provedeno najmanje 30 dana prije datuma otpreme i životinje su podvrgnute testu identifikacije uzročnika u skladu s OIE Priručnikom za dijagnostičke testove i vakcine s negativnim rezultatom, koji je proveden najranije sedam dana od datuma otpreme; g) životinje nikad nisu bile cijepljene protiv bolesti plavog jezika i bile su dva puta podvrgnute serološkom testiranju u skladu s važećim OIE Priručnikom za dijagnostičke testove i vakcine za otkrivanje specifičnih protutijela za sve serotipove virusa bolesti plavog jezika s pozitivnim rezultatom za serotipove prisutne ili vjerojatno prisutne u epidemiološki relevantnom zemljopisnom području podrijetla, i: (i) prvo serološko testiranje uzoraka je provedeno između 60 i 360 dana prije datuma otpreme dok je drugo testiranje uzoraka provedeno najranije sedam dana prije datuma otpreme; ili (ii) serološko testiranje za određeni serotip je provedeno najmanje 30 dana prije datuma otpreme i životinje su bile podvrgnute testu identifikacije uzročnika u skladu s važećim OIE Priručnikom za dijagnostičke testove i vakcine, s negativnim rezultatom, provedenim najranije sedam dana od datuma otpreme; 2. Sjeme preživača pod uvjetom da je dobiveno od životinja donora koje ispunjavaju barem jedan od sljedećih uvjeta: a) držane su izvan zone pod ograničenjem najmanje 60 dana prije početka i tijekom sakupljanja sjemena; b) zaštićene su od napada vektora najmanje 60 dana prije početka uzimanja i tijekom sakupljanja sjemena; c) držane su tijekom razdoblja sezonski slobodnog od vektora u zoni sezonski slobodnoj od bolesti plavog jezika, najmanje 60 dana prije početka i tijekom prikupljanja sjemena te su bile podvrgnute testu identifikacije uzročnika u skladu s važećim OIE Priručnikom za dijagnostičke testove i vakcine, s negativnim rezultatom, provedenim najranije 7 dana prije datuma početka prikupljanja sjemena; d) serološki pretražene u skladu s važećim OIE Priručnikom za dijagnostičke testove i vakcine kako bi se otkrila protutijela za virus uzročnika bolesti plavog jezika, s negativnim rezultatom najmanje svakih 60 dana tijekom razdoblja prikupljanja i između 21 i 60 dana od zadnjeg prikupljanja sjemena; e) pretražene testom za identifikaciju uzročnika bolesti plavog jezika, u skladu s važećim OIE Priručnikom za dijagnostičke testove i vakcine, s negativnim rezultatom, u uzorcima krvi uzetim: (i) kod prvog i zadnjeg prikupljanja sjemena; i (ii) tijekom razdoblja prikupljanja sjemena: najmanje svakih sedam dana, u slučaju testa izolacije virusa, najmanje svakih 28 dana, u slučaju testa reakcije lanca polimeraze (PCR); 3. Embriji/jajne stanice preživača, i to: a) in vivo uzeti embriji i jajne stanice goveda moraju biti dobiveni od životinja donora koje ne pokazuju nikakve kliničke znakove bolesti plavog jezika na dan prikupljanja; b) embriji i jajne stanice životinja osim goveda i in vitro dobiveni embriji goveda moraju biti dobiveni od životinja donora koje udovoljavaju barem jednom od sljedećih uvjeta: (i) držane su izvan zone pod ograničenjem najmanje 60 dana prije početka i tijekom prikupljanja embrija/jajnih stanica, što se ne odnosi na embrije i jajne stanice dobivene od životinja donora držanih na gospodarstvima u kojima postoji veterinarska zabrana ili mjere karantene vezane za bolest plavog jezika; (ii) zaštićene su od napada vektora bolesti plavog jezika najmanje 60 dana prije početka uzimanja i tijekom prikupljanja embrija/jajnih stanica; (iii) serološki pretražene u skladu s važećim OIE Priručnikom za dijagnostičke testove i vakcine, kako bi se otkrila protutijela za virus bolesti plavog jezika, između 21 i 60 dana nakon sakupljanja embrija/jajnih stanica s negativnim rezultatom; ili (iv) pretražene su testom identifikacije uzročnika u skladu s važećim OIE Priručnikom za dijagnostičke testove i vakcine, s negativnim rezultatom, na uzorku krvi uzetom na dan prikupljanja embrija/jajnih stanica.

Razlikuje se 7 seroloških tipova: Serotip 1: virus Rabiesa Serotip 2: virus Lagos Serotip 3: virus Mokola Serotip 4: virus Duvenhage Serotip 5: virus Europskog šišmiša 1 Serotip 6: virus Europskog šišmiša 2 Serotip 7: virus Australskog šišmiša Virus uzrokuje akutnu bolest središnjeg živčanog sustava od koje mogu oboljeti sve toplokrvne životinje i čovjek.

Ovdje su navedene samo one koje se najčešće spominju u raznim medicinskim udžbenicima: silifis (syphilis, lues) je bolest uzrokovana bakterijom Treponema pallidum, gonoreja (gonorrhoea, triper, kapavac) uzrokovana je bakterijom Neisseria gonorrhoae, ulcus molle (meki vrijed) uzrokovan je bakterijom Haemophilus ducrey, lymphogranuloma venereum je spolna bolest uzrokovana bakterijom Chlamydia trachomatis serotip L1, L2 i L3, granuloma inguinale (Donovanoza) je uzrokovan bakterijom Calymatobacterium granulomatis, uretritis (upala uretre) može biti posljedica infekcije klamidijom, mikoplazmom ili trihomonasom.

Najčešći« ne enteritidis »serotip svake godine je S. typhimurim, dok se je S. virchow češće izolirala 1999., a S. infantis 2001. i 2006. godine u manjim epidemijama.

Prema nekim procjenama smatra se da godišnje u SAD-u oboli oko 20 000 ljudi od kojih su u 250 oboljelih uočene izuzetne zdravstvene komplikacije. (16) Kao rezervoar ove bakterije najčešće se spominju goveda. (17) Rezultati istraživanja pokazuju da je oko 4 % krda goveda pozitivno na E. coli O157: H7. (13) Rezultati istraživanja provedenih u Australiji pokazuju da je serotip E. coli O157: H7 rijedak, a najčešći uzrok hemolitičkog uremičkog sindroma (HUS) je serotip O111. Slično je i u Argentini gdje prevladavaju non O157 serotipovi i gdje je prisutan najveći broj HUS-a u djece mlađe od 4 godine.

S time u vezi, u organizmu napadnutog domaćina potiče se stvaranje različitog tipspecifičnog protutijela za određeni serotip S. penumonie, tj. određenu antigenu strukturu.

Serološka istraživanja su pokazala da su neki serotipovi C. trachomatis češće prisutni u žena s rakom vrata maternice (najčešće serotip G, rjeđe serotipovi D i I).

broj rasplodnih jata pozitivnih na barem jedan relevantan serotip salmonele;

Posebno virulentan serotip za čovjeka je E. coli O157: H7 koji nakon što dospije u crijeva i dovoljno se namnoži, stvara jake toksine koji mogu uzrokovati tešku bolest sa krvavim proljevima i grčevima u trbuhu.

Prvi serotip EHEC čija uloga je potvrđena u ljudskoj bolesti bio je O157: H7, nazvan tako prema specifičnoj ekspresiji somatskog i flagelarnog antigena.

Isti serotip salmonela izoliran je i iz stolica oboljelih osoba.

Prevladavajući serotip/genotip u golubova je B, ali su u njih nađeni i drugi genotipovi, kao što su A, C i D, te mješovite infekcije.

Virus obuhvaća 4 serotipa; svaki serotip nakon infekcije ostavlja doživotnu imunost na isti serotip, ali samo kratkotrajnu križnu imunost.

Svaki vrsta odnosno serotip Salmonele može uzrokovati bilo koji oblik bolesti, ali su obično određeni serotipovi povezani s određenim manifestacijama, tako su najčešći uzročnici gastroenteritisa S. typhimurium i S. enteritidis, dok su najčešći uzročnici salmonela groznice salmonele koje su ili isključivo (S. paratyphi A i C) ili primarno paraziti čovjeka (S. paratyphi B).

I IgG i IgM pružaju zaštitnu imunost na infektivni serotip virusa.

Usprkos osebujnim genetskim vari jacijama, HEV je antigeno postojan te je do danas utvrđen samo jedan serotip (Meng, 2006.).

Bez obzi ra na opsežne varijacije nukleotidnih odsječaka različitih genotipova HEV-a, do danas je utvrđen samo jedan serotip (Meng, 2006.).

Prilikom određivanja serotipova salmonele od značaja za javno zdravstvo na koje se primjenjuju ciljevi iz članka 4. ovoga Pravilnika, moraju se uzeti u obzir sljedeći kriteriji: 1. najčešći serotipovi salmonela kod salmoneloze u ljudi na temelju podataka prikupljenih putem propisanih programa praćenja (monitoring); 2. izvor infekcije (tj. prisutstvo serotipova u relevantnim populacijama životinja i hrani za životinje); 3. pokazuje li neki serotip brzo i novo svojstvo širenja i izazivanja bolesti u ljudi i životinja; 4. pokazuje li neki serotip povećanu virulenciju, primjerice u pogledu invazivnosti, ili otpornost na odgovarajuće terapije kod infekcija ljudi.

Tek, poznato mi je da je nekada u nas bio prevalentan serotip " B ", koji je bio razmjerno rijedak drugdje, te ga nema u spomenutim cjepivima

Meningokokne bolesti uzrokje nekoliko serotipova, i to: A, B, C, Y, W135. Serotip B uzročnik je u 30 % slučajeva meningitisa i meningokokne sepse, a svi ostali serotipovi odgovornisu z apreostalih 70 % slučajeva.

broj pozitivnih rasplodnih jata na svaki serotip salmonele ili na neodređen soj salmonele (izolati koje nije moguće tipizirati i serotipizirati);

Moža ostati u nosu tjednima i mjesecima, a ne znate koji je serotip (soj).

CRANDELL 1974. godine smatra da postoji samo jedan serotip virusa

Nakon odstranjivanja CIN-a vrlo često organizam savladava znakove infekcije HPV-om odnosno postiže imunitet na serotip virusa koji je proces uzrokovao.