Peptički ulkus (vrijed, čir) je ograničeno oštećenje sluznice koje prodire kroz mišićni sloj stijenke i zarasta ožiljkom, a može nastati u svim dijelovima probavnog sustava gdje postoji aktivnost želučane kiseline i pepsina, odnosno u jednjaku, želucu, dvanaesniku i početnom dijelu tankog crijeva.

12.01.2013., 10:56 drtony: I ja sam jedanput imao malu ribicu, no kako sam bio jako pijan, povratio sam u njenu teglu, pa je od too much pepsina, Hcl-a, i alkohola jadna uginula.

Posuda se stavlja na već zagrijanu magnetsku mješalicu, (b) Mješavini vode i kiseline dodaje se 10 0.2 g pepsina ili 30 0.5 ml tekućeg pepsina, (c) 100 grama mišićnog tkiva prikupljenog u skladu s točkom 2. ovoga Poglavlja usitnjava se u uređaju za usitnjavanje, (d) Tako usitnjeno meso prebacuje se u posudu zapremine 3 L koja sadrži vodu, pepsin i klorovodičnu kiselinu, (e) Nož uređaja za usitnjavanje se više puta uranja u posudu sa probavnim sokom, a posuda u kojoj se usitnjavalo meso se ispire s malom količinom probavnog soka kako bi se odstranilo meso koje prianja, (f) Posuda se prekriva aluminijskom folijom, (g) Magnetska mješalica podešava se tako da održava stalnu temperaturu od 44 - 46 C i rotaciju na dovoljno velikoj brzini da se stvori duboki vir, a da pritom da ne izlazi ili prska iz posude, (h) Umjetna probava traje 30 minuta, odnosno onoliko koliko je potrebno da se razgrade najmanji dijelovi tkiva, a najviše 60 minuta ako se probavlja jezik i mišično tkivo divljači.

Za skupne uzorke do 50 g, probavna tekućina i ostali sastojci mogu se smanjiti na 1 L vode, 8 ml klorovodične kiseline i 5 g pepsina.

Djelovanjem pepsina i solne kiseline koje djeluju kao stimulans iz mišića se oslobađaju ličinke.

Refluksat se sastoji od kiseline, pepsina te, vjerojatno, žučnih i gušteračinih sokova.

Uloga pepsina sve se više smatra dvojbenom, a obzirom na neutralizaciju u razmjerno manje kiselom okolišu jednjaka, vjerojatno ne igra važnu ulogu.

Umjetna digestija inkriminiranog mesa u otopini solne kiseline i pepsina u slučaju pozitivnog rezultata dat će vijabilne ličinke.

Studija koja istražuje efekt pepsina i tripsina (dva enzima koji se nalaze u želucu i koji probavljuju protein) otkrila je da dok su ovi enzimi potpuno probavili preko 96 % dostupnih proteina kozjeg mlijeka, manje od 73 % dostupnih proteina kravljeg mlijeka uspijelo se potpuno probaviti.

Inhibitori probavnih enzima Inhibitori proteaza su tvari koje blokiraju djelovanje probavnih enzima tripsina, pepsina i drugih enzima koji razgrađuju proteine te tako onemogućuju adekvatnu probavu proteina.

Dijagnoza želučanog ulkusa postavlja se na temelju kliničke slike bolesnika (bol i žarenje nakon jela), analizom soka želuca (mjeri se sekrecija želučane kiseline i pepsina postavljanjem nasogastične sonde i evakuacijom želučanog sadržaja), radiološkim pretragama (barijevom kašom gustom kao vrhnje), ultrazvukom abdomena, te endoskopsim pretragama kao što je gastroskopija koja pokazuje unutrašnjost želuca.

Potrebno je provjeriti da li su odstranjeni veći komadi tetiva, budući da oni mogu začepiti membranski filter, (e) Ulije se voda do ruba komore za tekućinu koja je spojena s miješalicom (oko 400 ml), (f) Ulije se oko 30 ml klorovodične kiseline (8,5 %) do ruba manje, spojene komore za tekućinu, (g) Postavi se membranski filter ispod grubog filtera u držač uloška filtera, (h) Na kraju se dodaje 7 g pepsina ili 21 ml tekućeg pepsina.

Ovaj se redoslijed mora strogo poštivati da bi se izbjegla razgradnja pepsina, (i) Zatvori se poklopac reakcijske komore i komore za tekućinu, (j) Odabere se vrijeme trajanja probave.

No ključna pretraga na ličinku Trichinellu spiralis je umjetna probava kojom se simulira situacija u želucu uz pomoć enzima pepsina.

Probava BJELANČEVINA (PROTEINA) počinje u želucu, gdje se djelovanjem enzima pepsina cijepaju na polipeptide i peptone.

Probavni sok u želucu je kiseo i korozivan, sadržava enzime, poput pepsina, koji napadaju proteine u hrani i tako nastavljaju probavu započetu žvakanjem u ustima i djelovanjem enzima pljuvačke.

Dakle proces razgradnje ugljikohidrata počinje u ustima, za razliku od primjerice razgradnje proteina (bjelančevina) koji počinje u želucu djelovanjem pepsina, dok se hidroliza masti zbiva tek u tankom crijevu, dijelom zahvaljujući žuči, dijelom enzimima gušterače (pankreasna lipaza).

Najveći dio probave se odvija u tankom crijevu, dok u želucu samo započinje razgradnja proteina uz pomoć enzima pepsina koji se aktivira u prisutnosti klorovodične kiseline.

Prvo, rastvor stomačne tečnosti je napravljena mešanjem 70 mikromola svinjskog pepsina sa 0,1 normalnim rastvorom HCl sa pH = 1 (250 mg pepsina na 100 ml HCl).

Očito je da postoji ravnoteža između ulcerogenih činilaca (koridne kiseline i pepsina), s jedne strane, i protektivnih činilaca želučane sluznice (mukozna barijera pokrivač sluzi, gel između sluzi i površine epitelnih stanica, površina epitelne stanice, opskrba sluznice krvlju), s druge strane.

Djelotvorne tvari koje su sadržane u limunu potiču izmjenu bjelančevina i na taj način pomažu kod smanjenja prekomjerne težine, tj. u želučanoj sluznici stimulira proizvodnju solne kiseline i pepsina, enzima koj cijepa bjelančevine, što pomaže kod njihove iskoristivosti te iskoristivosti kalcija i željeza.

Zato kad se neki lijek uzima u vrijeme jela bit će duže izložen djelovanju pepsina i solne kiseline nego kad bi taj isti lijek bio uzet između obroka jela.

Osim probavnih enzima (pepsina, amilaze, lipaze,...) svaka dvoslojna tableta sadrži i kamilicu, đumbir, komorač, metvicu, biljke poznate po svom blagotvornom djelovanju na probavni sustav.

Zahvaljujući enzimu iz sline (ptijalinu), probava ugljikohidrata započinje već u ustima; probava proteina započinje u želucu, pod djelovanjem enzima pepsina koji luče stanice sluznice želuca, dok probava masti započinje u dvanaesniku u koji se ulijevaju enzimi gušterače i žuč.

Probava bjelančevina (proteina) Probava proteina započinje u želucu pod djelovanjem enzima pepsina što ga izlučuju glavne (gastrične) stanice želučane sluznice.

Taj enzim aktivan je jedino u vrlo kiselom mediju, a najaktivniji je pri pH 2. Zbog toga je kiselina koja se izlučuje u želucu prijeko potre bna za djelovanje pepsina.

U posebnim stanicama antralnog dijela želuca stvara se hormon gastrin koji krvnim putem stimulira stvaranje želučane kiseline i pepsina u gornjem i srednjem dijelu želuca.

Osim toga on gotovo potpuno blokira lučenje enzima pepsina.

Masna hrana usporava pražnjenje želuca (duže djelovanje pepsina i klorne kiseline), što znatno smanjuje učinak antibiotika.

Oba djeluju na razini stanica želuca smanjujući sekreciju želučane kiseline i pepsina.